Θεσσαλονίκη: Ερωτήματα για την προστασία του Θερμαϊκού από τη ρύπανση
Παραμένει ανοχύρωτος στην ρύπανση ο Θερμαϊκός Κόλπος; Παρεμβαίνει συστηματικά κάποιος φορέας όταν τα ρυπαντικά φαινόμενα αυξάνονται; Πριν από 12 ημέρες μία τεράστια πετρελαιοκηλίδα ρύπανε τον Θερμαϊκό Κόλπο, μετά από κάποιο ατύχημα σε πλοίο στο Λιμάνι της πόλης, αλλά ακόμη η ρύπανση είναι ορατή στην παραλία, γεγονός που αποδεικνύει ότι δεν έγινε κάποια σοβαρή απορρυπαντική παρέμβαση. Να σημειωθεί ότι η εν λόγω θαλάσσια ρύπανση, που είχε έκταση περίπου δεκαέξι χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων και αποτελούνταν από τεράστιες κηλίδες πετρελαίου ή άλλων χημικών ουσιών και εντοπίστηκε στις 7 Φεβρουαρίου στα κρηπιδώματα 10-12 στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης. Χθες υπολείμματα της εντοπίστηκαν από πολίτες στην ανατολική πλευρά της παραλίας της πόλης και το κατήγγειλαν στην Parallaxi, στέλνοντας τις φωτογραφίες.
Το γεγονός αυτό οδηγεί στο ότι αφενός δεν λήφθηκαν τα απαραίτητα απορρυπαντικά μέτρα και αφετέρου ότι δεν υπάρχει ο κατάλληλος φορέας ή η αρμόδια υπηρεσία που αναλαμβάνει να διαχειριστεί με συντεταγμένο και επιστημονικό τρόπο ανάλογες καταστάσεις σε ένα δύσκολο και επιβαρυμένο φυσικό περιβάλλον, όπως ο περίκλειστος Θερμαϊκός Κόλπος.
Σχετικά με το συγκεκριμένο συμβάν, έγινε γνωστό ότι από την ΟΛΘ Α.Ε υπήρξε μέριμνα, και καλώς, για τον έλεγχο και περιορισμό της πετρελαιοκηλίδας με την πόντιση πλωτού φράγματος από σκάφος ιδιωτικής εταιρείας. Επίσης λήφθηκαν και δείγματα από την ρύπανση και από το ύποπτο πλοίο, που εστάλησαν στο Γενικό Χημείο του Κράτους προς ανάλυση ενώ τη σχετική προανάκριση ανέλαβε το Κεντρικό Λιμεναρχείο Θεσσαλονίκης.
Ωστόσο, όπως αποδεικνύεται, αυτές οι αντιδράσεις σε ένα κλειστό όρμο όπως ο Θερμαϊκός Κόλπος, ο οποίος συνεχίσει και δέχεται μεγάλες ποσότητες ρυπαντικών φορτίων από διάφορες πηγές, όπως τον Δενδροπόταμο, από όπου εκχύνονται ακόμα αστικά λύματα, τον Γαλλικό Ποταμό, τα πλοία, τη βιομηχανική περιοχή, τα αρδευτικά κανάλια κ.α., αποτελούν ημίμετρα που δεν λύνουν το πρόβλημα, ούτε προληπτικά, ούτε καθοριστικά, καίρια και αποτελεσματικά, όταν συμβαίνουν ατυχήματα που προκαλούν θαλάσσια ρύπανση, όπως η πρόσφατη.
Όπως τονίζει στην parallaxi ο διδάκτορας Φυσικής Ωκεανογραφίας και Θαλάσσιας Υδραυλικής Γιάννης Ανδρουλιδάκης “σήμερα δεν υπάρχει κάποια επιτήρηση και παρακολούθηση του Θερμαϊκού Κόλπου για τα φαινόμενα ρύπανσης. Υπάρχουν αποσπασματικά μέτρα από το Λιμενικό ή την Περιφέρεια αλλά αυτά δεν επαρκούν για την προστασία του κόλπου”. “Όταν συμβεί κάποιο ατύχημα απλά βάζουν κάποια πλωτά φράγματα και προσπαθούν να αντλήσουν την ρύπανση” τονίζει και αναφέρει ότι απαιτείται μία πιο συστηματική προσπάθεια από Φορέα Προστασίας.
“Ο κόλπος είναι ήδη επιβαρυμένος και υπάρχουν τα μικροατυχήματα που οξύνουν το πρόβλημα με τον όρμο που πρέπει να επισημάνουμε είναι ένα κλειστό σύστημα και η ανανέωση του είναι δύσκολη και εξαρτάται από τον καιρό πάντα. Εδικά με τους νοτιάδες η ανανέωση του είναι περιορισμένη” τονίζει και αναφέρει ότι “εδώ και χρόνια συζητάμε για τη δημιουργία ενός φορέα αλλά μάταια”.
Αναφέρει επίσης πως υπήρχε ο Φορέας Διαχείρισης του Θερμαϊκού ο οποίος καταργήθηκε με ο συντονισμός μεταφέρθηκε στην Αθήνα, οπότε ό,τι γίνεται είναι αποσπασματικό. Φέρνει δε ως παράδειγμα της έλλειψης παρακολούθησης των ρυπαντικών φαινομένων τις πλημμύρες στη Θεσσαλία, όταν όλοι οι βιολογικοί καθαρισμοί της ανατολικής Θεσσαλίας μέσω του Πηνείου κατέληξαν στον Θερμαικό Κόλπο. “Το ρυπαντικό φορτίο και ο ευτροφισμός ήταν ορατός ακόμα και από δορυφόρο και όλη αυτή η ρύπανση κατευθύνθηκε προς την Χαλκιδική και προς το βόρειο τμήμα του Θερμαϊκού Κόλπου. Κανείς δεν ήξερε το μέγεθος αυτής της ρύπανσης γιατί δεν υπάρχει ο φορέας να κάνει μετρήσεις και να προτείνει μέτρα και να ενημερώσει π.χ τους ψαράδες να αποφύγουν συγκεκριμένες περιοχές για ψάρεμα” τονίζει και αναφέρει ότι απαιτείται άμεσα η δημιουργία ενός φορέας προστασίας του “ευαίσθητου” Θερμαϊκού Κόλπου.