Συγκλόνισε ο Γιάννης Σεβδικαλής: “Το τρένο με χτύπησε μετωπικά – Πέρασαν από πάνω μου 2 βαγόνια”
Στην εκπομπή “Στούντιο 4” φιλοξενήθηκε το απόγευμα της Τρίτης (06/02), μαζί με την σύντροφό του Σοφία Κουρτίδου, ο γνωστός παραολυμπιονίκης Γιάννης Σεβδικαλής.
Το ζευγάρι μίλησε με μεγάλη συγκίνηση για τον έρωτά τους και την σχέση τους, ενώ δεν σταμάτησαν στιγμή να κρατούν ο ένας το χέρι του άλλου, καθ’ όλη τη διάρκεια της συνέντευξης.
Μεταξύ άλλων, ο Γιάννης Σεβδικαλής περιέγραψε το ατύχημα που είχε με μια αμαξοστοιχία στα 21 του χρόνια, το οποίο οδήγησε στον διπλό ακρωτηριασμό των ποδιών του, κάτω από το γόνατο.
“Ήμουν στο Γκάζι και πήγαινα προς την Ιερά Οδό. Πήγα να περάσω τις γραμμές με το ποδήλατό μου. Κοιτάζω δεξιά και αριστερά, όλα ήταν καλά. Δεν υπήρχε θόρυβος, καμία σήμανση, κανένας φύλακας έξω. Δεν ερχόταν κανένα τρένο. Και ξαφνικά, όταν ξαναγύρισα το κεφάλι μου, το τρένο ήταν δίπλα μου“ είπε αρχικά ο Γιάννης Σεβδικαλής.
“Με χτύπησε μετωπικά, με πήρε από κάτω, πέρασαν από πάνω μου δύο βαγόνια. Με κουτρουβαλούσε για 20-25 μέτρα κι εγώ, αφού σταμάτησε τελικά το τρένο, δεν είχα λιποθυμήσει. Δεν πίστευα αυτό που είχε γίνει και ότι ήμουν ζωντανός. Ήταν ένα θαύμα. Σύρθηκα, βγήκα έξω. Τα θυμάμαι όλα, δεν έχασα τις αισθήσεις μου. Είχα τις αισθήσεις μου μέχρι που μπήκα στο χειρουργείο” συνέχισε.
Όπως σημείωσε: “Αυτό είναι στον οργανισμό. Κάποιοι οργανισμοί κατεβάζουν ρολά, γιατί δεν μπορούν να το αντέξουν. Και κάποιοι άλλοι σε αφήνουν να το δεις, γιατί πιστεύουν ότι αυτό θα σε βοηθήσει μετά, θα θυμάσαι πράγματα που θα είναι σημαντικά για εσένα, σωματικά και ψυχικά. Για μένα είναι σημαντικό που είχα τις αισθήσεις μου κατά τη διάρκεια του ατυχήματος γιατί ξέρω από τι γλίτωσα και ήμουν θετικός από την πρώτη στιγμή. Με το που είδα το άσπρο του νοσοκομείου χαμογελούσα που ήμουν ζωντανός και έχει περάσει αυτός ο πόνος”.
“Δεν θα γύριζα πίσω. Μου έχει φέρει τόσα πολλά το ατύχημα και κυρίως τη Σοφία” σημείωσε ο ίδιος.
Ο γνωστός παραολυμπιονίκης είπε στο τέλος: “Έχει χαραχτεί στο μυαλό μου η πρώτη φορά που περπάτησα ξανά χωρίς υποβοήθημα. Πήγα για καφέ. Μετά το ατύχημα μάθαινα να περπατάω σαν μωρό. Σηκώνεσαι πρώτα δίνεις βάρος στα κολοβώματα – έτσι λέγεται το σημείο του ακρωτηριασμού – γιατί πονάει πάρα πολύ στην αρχή και μετά ένα βήμα την ημέρα μέχρι να φτάσεις να κάνεις 10 βήματα”.
