Στην επίσημη τελετή μνήμης για τον πρώην υπουργό Οικονομικών της Γερμανίας, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο οποίος έφυγε από τη ζωή στα τέλη του περασμένου Δεκεμβρίου έδωσε το «παρών» ο Εμανουέλ Μακρόν, κάνοντας κάτι που κάνουν εξαιρετικά σπάνια οι Γάλλοι πρόεδροι.
Ο Εμανουέλ Μακρόν ανέβηκε στο βήμα του Ομοσπονδιακού Κοινοβουλίου της Γερμανίας και εξέπληξε τους πάντες όταν άρχισε να εκφωνεί την ομιλία του στα γερμανικά.
Σημειώνεται πως κάτι αντίστοιχο συνέβη τελευταία φορά το 1962, όταν ο Σαρλ ντε Γκωλ απευθύνθηκε σε γερμανικό ακροατήριο στα γερμανικά στο Λούντβιγκσμπουργκ.
“Η Γερμανία έχασε έναν μεγάλο πολιτικό. Η Ευρώπη έχασε έναν πυλώνα. Η Γαλλία έχασε έναν φίλο“, είπε μεταξύ άλλων ο Μακρόν στα γερμανικά κατά τη διάρκεια της 15λεπτης ομιλίας του, η οποία συγκίνησε τη σύζυγο του Σόιμπλε, Ίνγκεμποργκ.
Σχετικό Άρθρο
Πολιτική
Σόιμπλε: Ο ρόλος του και το ζύγισμα της ευρωπαϊκής ιδέας – Η άποψή του για την Ελλάδα
Σύμφωνα με τον Frank Groninger, καθηγητή γερμανικής γλώσσας και πολιτισμού στο γαλλικό υπουργείο Εξωτερικών, ο οποίος εκπαίδευσε τον Γάλλο πρόεδρο, ο Μακρόν είχε “κάποιες προηγούμενες γνώσεις” της γλώσσας, αφού τη διδάχθηκε στο σχολείο και το Πανεπιστήμιο, ενώ αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι έκανε εξάσκηση μερικές ώρες πριν την τελετή.
“Εξασκήθηκε για περίπου μιάμιση ώρα χθες και στη συνέχεια και πάλι σήμερα το πρωί για περίπου μία ώρα πριν από την πτήση του για το Βερολίνο. Στη συνέχεια σταθήκαμε ξανά σε κάποιες λεπτομέρειες της ομιλίας μέσα στο αεροπλάνο”, είπε ο Groninger μιλώντας στο Politicol.
“Ο στόχος ήταν να εκπλήξουμε τον κόσμο. Ίσως παρατηρήσατε ότι υπήρχε το συναισθηματικό μέρος της ομιλίας και το τεχνικό μέρος. Και η ιδέα ήταν να γίνει το συναισθηματικό μέρος στα γερμανικά, ώστε να είναι ακόμη πιο έντονο και να δείξει πραγματικά αυτή τη χειρονομία, ότι ο πρόεδρος κάνει την προσπάθεια να εκφωνήσει την ομιλία στα γερμανικά”, πρόσθεσε ο καθηγητής.
Στα της ομιλίας, ο Μακρόν τιμώντας τον Σόιμπλε ανέφερε πως “αν η φωνή ενός Γάλλου μπορεί να ακουστεί σήμερα στην Bundestag, αυτό συμβαίνει χάρη στην φιλία αυτού του μεγάλου Γερμανού”, ο οποίος “ενίσχυσε την γερμανογαλλική κοινοβουλευτική συνεργασία και αντελήφθη ότι το πιο ευαίσθητο και ιστορικά περισσότερο τραυματισμένο στοιχείο στην Ευρώπη (σ.σ. ο γαλλογερμανικός άξονας), είναι ιδιαίτερα σημαντικό. Ζήτω η Γερμανία! Ζήτω η γερμανογαλλική φιλία”.
