Ευθύνες στον 16χρονο αδελφό του -και θύμα της δολοφονίας- φαίνεται πως επέρριψε ο 18χρονος αδελφοκτόνος στη Νέα Σμύρνη, απολογούμενος στην 10η τακτική ανακρίτρια.
Μεταξύ άλλων, υποστήριξε ότι υπεραγαπά τον αδελφό του και ότι δεν μπορεί να συνειδητοποιήσει πως έχει φύγει από τη ζωή. Τόνισε μάλιστα ότι δεν διανοείται ότι υπαίτιος είναι ο ίδιος και ότι αυτό που έγινε, έγινε άθελά του. Κατέθεσε, δε, ότι ο αδελφός του ήταν εκείνος που ξεκίνησε το επεισόδιο, χτυπώντας τον στο πρόσωπο και ύστερα στο χειρουργημένο του χέρι για να του πάρει μια μπλούζα, δώρο της κοπέλας του, με πολύ σημαντική συναισθηματική αξία.
Σύμφωνα δε με το υπόμνημα που κατέθεσε, ήταν «η κακιά στιγμή» που τον έκανε αδελφοκτόνο, ενώ ιδιαίτερη μνεία έκανε σε αντίστοιχους καβγάδες και τσακωμένου που είχαν μεταξύ τους.
Σημειώνεται πως, με τη σύμφωνη γνώμη εισαγγελέα και ανακρίτριας, ο 18χρονος κατηγορούμενος για ανθρωποκτονία από πρόθεση και παράνομη οπλοχρησία, κρίθηκε προσωρινά κρατούμενος.
Τι υποστήριξε ο 18χρονος στην απολογία του
Μεταξύ άλλων, ο 18χρονος φέρεται να υποστήριξε στην ανακρίτρια πως «υπεραγαπώ ακόμη τον μικρότερο αδελφό μου και δεν μπορώ να συνειδητοποιήσω πως έχει φύγει από τη ζωή. Νομίζω ότι ζει. Δεν διανοούμαι ότι υπαίτιος είμαι εγώ που, άθελά μου, ύστερα από έντονο τσακωμό που είχαμε την περασμένη Τρίτη στο πατρικό μου σπίτι στη Νέα Σμύρνη, ενώπιον της γιαγιάς μου, της μητέρας μου και της συντρόφου μου -η οποία και εκείνη είναι ένα παιδί «βασανισμένο» και έτσι ταιριάξαμε και αγαπιόμαστε εδώ και αρκετό χρονικό διάστημα- τον τραυμάτισα θανάσιμα».
Μάλιστα, αναφερόμενος στη σύντροφό του, τόνισε πως «είναι εκείνη που ένιωθα πως, όταν είμαι μαζί της, ξεπερνάω τον χωρισμό των γονιών μου, καθώς μου συμπεριφέρεται με στοργή και αγάπη και τα αισθήματά μας είναι αμοιβαία, διακατεχόμενα από αλήθεια και αγάπη».
Απευθυνόμενος στην ανακρίτρια, ο 18χρονος ανέφερε ότι προσπαθούσε το τελευταίο διάστημα και «είχαμε αποφασίσει να μεταβούμε σε σύντομο ταξίδι για τις διακοπές των Χριστουγέννων για να ηρεμήσουμε από όλη την ένταση των ημερών, ύστερα από τον κόπο που είχαμε κάνει και πετύχαμε να συγκεντρώσουμε λιγοστά χρήματα από τις εργασίες μας και εγώ και η σύντροφός μου, που όμως κάλυπταν τα απαραίτητα έξοδά μετάβασής μας για λίγες ημέρες».
Μιλώντας για τον καυγά που είχε με τον αδερφό του, την περασμένη Τρίτη, ο 18χρονος υποστήριξε πως «ο μικρότερος αδελφός μου συνήθιζε να με πειράζει αλλά και να με χτυπάει πολλές φορές, διότι και εκείνος ένιωθε συναισθηματικά κενά, όπως και εγώ από τις πολύ δύσκολες στιγμές που έχουμε περάσει μαζί ως ανήλικοι. Τότε, άρχισε πρώτος να με γρονθοκοπεί στο πρόσωπό μου και ύστερα στο χειρουργημένο μου αριστερό χέρι για να μου πάρει μια μπλούζα, μια ασήμαντη αφορμή για όλους θα πείτε, αλλά για μένα μια μπλούζα -που όμως μου την είχε κάνει δώρο η κοπέλα μου– είχε πολύ σημαντική συναισθηματική αξία».
Σύμφωνα με τον ίδιο «είχε και εκείνος κοπέλα, του έλειπε, ήταν μακριά εκείνο το διάστημα, ίσως είδε εμένα με την κοπέλα μου και ζήλεψε, δεν ξέρω, δεν τον κατηγορώ, τον αγαπώ».
Όπως είπε, δεν ήθελε να του κάνει κακό στον αδερφό του, κάνοντας λόγο για ατύχημα. «Δεν μπορώ να φανταστώ ότι δεν είναι δίπλα μου έστω και ξύλο που μου ρίχνε ή του έριχνα και μετά τα βρίσκαμε πάντα. Μάλιστα, τις γιορτές είχε έρθει και ο μπαμπάς μου να μας πάρει να βγούμε μαζί, που όντως έγινε. Τίποτε δεν ήταν προσχεδιασμένο κα. ανακρίτρια, πιστέψτε με, λέω αλήθεια. Γνωρίζω ότι αυτό που έκανα ήταν πολύ κακό, αλλά δεν μπορώ να το συνειδητοποιήσω».
«Πάντοτε τσακωνόμαστε για τέτοια ζητήματα, εγώ, εσύ, ποιος είναι καλύτερος, και όλες αυτές οι ανοησίες που όμως για μας ήταν σημαντικά. Η μητέρα μου γνωρίζει πόσες φορές έχουν γίνει ομηρικοί καβγάδες μεταξύ μας, όπως και η γιαγιά μας. Δεν ήθελα να τον σκοτώσω κα. ανακρίτρια. Πιστέψτε με, σας ικετεύω. Είμαι ράκος ψυχικά, όντως ισχύουν οι συχνοί καυγάδες που άκουγε η γειτονιά, μέχρι όμως ένα σημείο, εκείνη την ημέρα όμως έγινε κάτι για το οποίο δεν είχα καμία ανθρωποκτόνο πρόθεση εναντίον του αδελφού μου».
Στο σημείο εκείνο, για ακόμη μια φορά, ο 18χρονος εμφανίστηκε μετανιωμένος για τη δολοφονία του αδερφού του. «Ζητώ από τον Θεό πρώτα συγγνώμη και μετά από εσάς. Δεν είμαι ούτε στυγνός δολοφόνος, ούτε έχω προκαλέσει ποτέ κακό σε κανέναν, πολλώ δε μάλλον δεν ήθελα στον δικό μου άνθρωπο να κάνω. Συνεχίζοντας, πάλι απολογούμαι ενώπιον σας, καθώς ο τσακωμός μας εκείνη την ημέρα μου προκάλεσε μεγάλο πόνο, ήταν ένα δυνατό παιδί και παρά τις παρακλήσεις μου να σταματήσει, αυτός συνέχιζε και μου προκαλούσε οργή, ενώ εγώ δεν μπορούσα να αντιδράσω διότι είχα σπασμένο το αριστερό μου χέρι, (έχω υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση και είναι σε γύψο). Μετά την πράξη μου, στην οποία και πάλι σας δηλώνω αληθώς ενώπιον σας κυρία πρόεδρε, αμέσως προσέτρεξα να του παράσχω τις πρώτες βοήθειες, καθώς δεν είχα προμηθευθεί από πουθενά αυτό το ψαλίδι που τελικά κόστισε τη ζωή του αδελφού μου, απλά το βρήκα τυχαία πάνω στο κρεβάτι και θέλοντας να τον πονέσω και εγώ, όπως έκανε και εκείνος, αμύνθηκα στην επίθεσή του».
«Όμως, ακόμη δεν πιστεύω πως ένα χορτοκοπτικό ψαλίδι στέρησε τη ζωή στον αδελφό μου. Όσα δεν φέρνει ο χρόνος όλος, τα φέρνει η κακιά η στιγμή, που βέβαια υπήρξαν αρκετές μεταξύ εμού και του αδελφού μου, τσακωμοί, χτυπήματα, μετάβαση στα αστυνομικά τμήματα, ζηλοφθονίες για ασήμαντες αφορμές, αλλά και μια καταρρακωμένη ψυχολογική μας κατάσταση».
