Μέμος Μπεγνής: Δώσαμε το πρώτο gay φιλί στην κυπριακή τηλεόραση και δεν άνοιξε ρουθούνι

Τον Μέμο Μπεγνή φιλοξένησε η Αθηναΐς Νέγκα στην εκπομπή “Καλύτερα Αργά“, με τον ηθοποιό να αναφέρεται στο ζήτημα του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών, στην τεκνοθεσία αλλά και στο πρώτο gay φιλί που προβλήθηκε στην κυπριακή τηλεόραση.

Ερωτηθείς σχετικά, ο Μέμος Μπεγνής σχολίασε αρχικά πως “είναι δύσκολο στην Ελλάδα να κάνεις διαφορετικά πράγματα, όχι απαραίτητα να ‘τσαλακώνεσαι’, αλλά και πράγματα τα οποία ίσως άλλοι δεν θα τολμούσαν να κάνουν, γιατί όταν έχεις μια εμφάνιση ή έχεις συνηθίσει τον κόσμο σε ρόλους του ‘ωραίου’, με τα κορίτσια κλπ είναι δύσκολο να φύγεις από αυτό”.

Με αφορμή τη θεατρική παράσταση “Bent” στην οποία πρωταγωνίστησε πέρυσι υποδυόμενος έναν gay άνδρα στο στρατόπεδο του Άουσβιτς, ο Μέμος Μπεγνής αναφέρθηκε στη σειρά του σκηνοθέτη Σταύρου Ποταμάρη, που προβλήθηκε στην Κύπρο, στην οποία προβλήθηκε ένα gay φιλί.

“Όταν ο Σταύρος μού έκανε την πρόταση εννοείται ότι είπα ναι, γιατί μου αρέσει να κάνω άλλα πράγματα. Έτσι δώσαμε το πρώτο gay φιλί στην Κύπρο, που δεν είχε ξαναγίνει και δεν άνοιξε ρουθούνι, σε αντίθεση με την Ελλάδα που πριν 15 χρόνια ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης έκανε αυτό το φιλί στο ‘Κλείσε τα Μάτια’, που δεν ήταν ο ίδιος και πολλοί πίστευαν ότι ήταν ο ίδιος και είχε γίνει χαμός με το Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο, τις μηνύσεις και όλα αυτά”.

“Πολύ το χάρηκα, γιατί δεν είχε αρνητικές αντιδράσεις, ίσα ίσα που το αγκάλιασαν και δεν ήταν σε ιδιωτικό αλλά σε ένα κρατικό κανάλι“, πρόσθεσε ο Μέμος Μπεγνής.

Μεταξύ άλλων ο ηθοποιός αναφέρθηκε στον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών και τα βήματα μπροστά και πίσω που γίνονται, με τον ίδιο να σχολιάζει: “Εγώ πιστεύω ότι είμαστε ένα μεγάλο χωριό ακόμα και γι’ αυτό τον λόγο κάνουμε πολύ μικρά βήματα σε αντίθεση με άλλες χώρες της Ευρώπης και του πολιτισμένου κόσμου, που αυτά τα βήματα τα έχουν κάνει δεκαετίες πριν από εμάς και τώρα μας φαίνεται αυτό κάτι παράταιρο, περίεργο, που δεν είναι χαρακτηριστικό του περήφανου Έλληνα ή της αγίας οικογένειας που αποτελείται από έναν άνδρα και μία γυναίκα”.

Ο ίδιος στάθηκε στον παράγοντα παιδί, που όπως τόνισε αυτό έχει σημασία, δηλαδή “πόσο ευτυχές είναι ένα παιδί μέσα σε μία οικογένεια”.

“Έρευνες και ποσοστά δείχνουν ότι τα κακοποιημένα είτε σεξουαλικά είτε σωματικά παιδιά στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι μέσα σε ετερόφυλες οικογένειες και όχι σε ομόφυλες. Γιατί δύο άνδρες ή δύο γυναίκες που θα υιοθετήσουν ή θα κάνουν μέσω παρένθετης μητέρας ένα παιδί, θα το κάνουν από επιλογή επειδή το θέλουν και όχι επειδή μία κοινωνία επιβάλλει σε δύο ανθρώπους να παντρευτούν […[ Επειδή το παιδί είναι το τρυφερό θέμα της υπόθεσης και οφείλουμε να το προστατεύσουμε, νομίζω δεν τίθεται θέμα ομόφυλου ή ετερόφυλου ζευγαριού αλλά αγαπημένου ζευγαριού και του πόσο συνειδητά θα κάνουν και θα αγαπήσουν ένα παιδί που θα φέρουν στον κόσμο ή θα υιοθετήσουν”.