“Η Μυροφόρα της Κύπρου”: Η αληθινή ιστορία της γυναίκας που είδαμε στο 2ο επεισόδιο του “Famagusta”

Με το δεύτερο επεισόδιο επέστρεψε το βράδυ της Κυριακής (29/01) η σειρά “Famagusta”, που την προηγούμενη εβδομάδα έκανε πρεμιέρα στο MEGA καθηλώνοντας, αφενός, το τηλεοπτικό κοινό και, αφετέρου, λαμβάνοντας ποικίλες αντιδράσεις.

Όπως γνωρίζουμε, η σειρά, που είναι εμπνευσμένη από τα πραγματικά γεγονότα της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, συμπεριλαμβάνει και αληθινές ιστορίες ανθρώπων που έφυγαν εκδιωγμένοι από τα σπίτια τους, που είδαν τις οικογένειές τους να σκοτώνονται μπροστά στα μάτια τους και που έχασαν τους δικούς τους ανθρώπους στον πόλεμο, χωρίς να γνωρίζουν, μέχρι σήμερα, εάν είναι νεκροί ή ζωντανοί.

Σημειώνεται πως οι αγνοούμενοι, αποτελούν, από ανθρωπιστικής άποψης, την πιο τραγική συνέπεια της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο το 1974. Όπως αναφέρεται στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Εξωτερικών της Κύπρου: “Κατά και μετά την τουρκική εισβολή, χιλιάδες Ελληνοκύπριοι είχαν συλληφθεί και κρατηθεί σε στρατόπεδα συγκέντρωσης στην Κύπρο από τον Τούρκους στρατιώτες και παραστρατιωτικούς, που ενεργούσαν υπό τις οδηγίες του τουρκικού στρατού. Επιπρόσθετα, πάνω από 2000 αιχμάλωτοι πολέμου είχαν μεταφερθεί παράνομα και κρατηθεί σε φυλακές στην Τουρκία. Κάποιοι από αυτούς εξακολουθούν να αγνοούνται. Εκατοντάδες άλλοι Ελληνοκύπριοι, τόσο στρατιώτες όσο και πολίτες (περιλαμβανομένων ηλικιωμένων, γυναικών και παιδιών) εξαφανίστηκαν σε περιοχές υπό τουρκική κατοχή και μέχρι σήμερα αγνοείται η τύχη τους. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις υπάρχουν καλά τεκμηριωμένες μαρτυρίες ότι τα αγνοούμενα πρόσωπα θεάθηκαν για τελευταία φορά εν ζωή στα χέρια του τουρκικού στρατού ή των παραστρατιωτικών ομάδων, που ενεργούσαν υπό τις οδηγίες και την ευθύνη των τουρκικών δυνάμεων κατοχής”.

Οι αληθινές μαρτυρίες στο “Famagusta”

Στο πρώτο επεισόδιο της “Famagusta”, είδαμε την συνταρακτική ιστορίας της Χαρίτας Μάντολες, η οποία αποτελεί σύμβολο για την Μεγαλόνησο, να αναβιώνει μέσα από την συγκλονιστική ερμηνεία της σπουδαίας ηθοποιού Δέσποινας Μπεμπεδέλη. Η γυναίκα που βίωσε την απόλυτη φρίκη, αυτόπτης μάρτυρας της εν ψυχρώ δολοφονίας των ανθρώπων της και της καταστροφής της πατρίδας της, της Κερύνειας, είναι μία από τις πιο γνωστές και τραγικές φιγούρες που συνδέονται με την τουρκική εισβολή για τους Κύπριους.

Στο δεύτερο επεισόδιο, που προβλήθηκε το βράδυ της Κυριακής (28/01), είδαμε μια άλλη γυναίκα που κουβαλά την δική της τραγική ιστορία από την τουρκική εισβολή, να διηγείται τα όσα έζησε. Ο λόγος για την “Μυροφόρα της Κύπρου”, όπως είναι γνωστή στο νησί, η οποία αποτελεί μια από τις πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις του δράματος των αγνοουμένων που αποτυπώνει πλήρως την τραγωδία του 1974.

Στη σειρά, είδαμε μία μαυροφορεμένη γυναίκα να περιγράφει, έχοντας στο πλάι της τον γιο της, τη μέρα που οι Τούρκοι “μπούκαραν” μέσα στο σπίτι τους στην Αμμόχωστο. Όπως είπε, τα κορίτσια της οικογένειας τα είχαν κρύψει, για να μην τα βιάσουν οι στρατιώτες, ενώ τα δύο της αγοράκια βρίσκονταν εκεί. Δύο συγχωριανοί της, τους οποίους φιλοξενούσε, εκτελέστηκαν μπροστά στα μάτια της, ενώ στη συνέχεια, το μικρό της παιδί, ο Χριστάκης, τραυματίστηκε από τους πυροβολισμούς και σωριάστηκε στο πάτωμα.

Στη συνέχεια, η ηρωίδα περιέγραψε πως ένας άλλος Τούρκος στρατιώτης τους βοήθησε να μεταφέρουν τον Χριστάκη σε ένα πρόχειρο νοσοκομείο, ώστε να τον περιθάλψουν. Η γυναίκα, όμως, έχασε τα ίχνη του παιδιού της, αφού λίγες μέρες μετά την ενημέρωσαν ότι το μετέφεραν στην Τουρκία μέχρι να γίνει καλά και έπειτα θα το επέστρεφαν. Έπειτα, πήραν πίσω όσα της είπαν. Και ο Χριστάκης δεν επέστρεψε ποτέ στην πατρίδα και στην οικογένειά του.

Μάλιστα, στο χθεσινό επεισόδιο της “Famagusta”, η ηθοποιός τραγούδησε και ένα νανούρισμα που του έλεγε. Ένα νανούρισμα που, όντως, το έλεγαν πολλές Κύπριες μανάδες στα μωρά τους.

Ποια είναι “Η Μυροφόρα της Κύπρου” – Η ιστορία της

Η πραγματική γυναίκα πίσω από την τραγική αυτή ιστορία είναι η Μυροφόρα Γεωργίου και αποτελεί μια από τις μάνες – σύμβολο των αγνοουμένων στην Κύπρο. Ο 5χρονος Χριστάκης – όπως έλεγαν, όντως, τον μικρό της γιο – αποτελεί τον νεαρότερο αγνοούμενο του 1974, ενώ αγνοούμενος θεωρείται και ο σύζυγός της, Γιώργος. Η γυναίκα χαρακτηρίζεται, επίσης, ως η μάνα που δεν γιορτάζει ποτέ τα Χριστούγεννα.

Το 2020, η κυρία Μυροφόρα συγκλόνισε το παγκύπριο μέσα από την εκπομπή “24 ώρες”, όπου μοιράστηκε την ιστορία της και αποκάλυψε τις πιο πρόσφατες πληροφορίες που είχε για τον Χριστάκη. Μέσα στο δράμα της Μυροφόρας προστίθεται και ο ισχυρισμός ενός Τούρκου, πριν από λίγα χρόνια, ότι ήταν ο χαμένος της γιος, γεγονός που δεν επιβεβαίωσε το DNA.

Η πραγματική ιστορία της Μυροφόρας, έχει ως εξής: Ο Χριστάκης είχε τραυματιστεί στο πόδι και μεταφέρθηκε, συνοδευόμενος από τη μητέρα του, σε ένα πρόχειρο νοσοκομείο που είχαν στήσει οι Τούρκοι στο Δίκωμο. Σε κάποια στιγμή, η Μυροφόρα λιποθύμησε και όταν συνήλθε, το παιδί της είχε εξαφανιστεί. Ένας Τουρκοκύπριος την είχε καθησυχάσει ότι το παιδί της ζει και απλώς μεταφέρθηκε σε άλλο νοσοκομείο. Από τότε δεν το ξαναείδε, αλλά δεν σταμάτησε ποτέ να το ψάχνει, μεγαλώνοντας παράλληλα μόνη τα υπόλοιπα παιδιά

Πρόκειται για ένα παιδί για το οποίο ο Ραούφ Ντενκτάς, ο Τουρκοκύπριος ηγέτης τους ψευδοκράτους, έδινε διαβεβαίωση, τον Ιανουάριο του 1975, ότι ήταν ζωντανό για να την ανασκευάσει λίγες μέρες μετά ισχυριζόμενος ότι επρόκειτο για παρεξήγηση. Μάλιστα, ένας πρώην δεκανέας του τουρκικού στρατού δήλωσε ξεκάθαρα ότι τα τραύματα του Χριστάκη ήταν τέτοια που δεν ήταν δυνατόν να είχε πεθάνει.

Ειδικότερα, ο τότε Πρόεδρος Γλαύκος Κληρίδης είχε προχωρήσει σε διαβουλεύσεις με τον Ραούφ Ντενκτάς για τον Χριστάκη. Ο κ. Κληρίδης είπε ότι ο Ντενκτάς τον ενημέρωσε πως είχε μεταφερθεί σε νοσοκομείο στην Τουρκία και ότι αν η μητέρα του ήθελε να τον επισκεφθεί, θα μπορούσε να διευθετηθεί. Στη συνέχεια, όμως, άρχισαν να κωλυσιεργούν, με την κυρία Μυροφόρα να υποστηρίζει πως ο κ. Κληρίδης της ανακοίνωσε πως σε λίγες μέρες θα επέστρεφε στην Κύπρο το 5χρονο παιδί, οπότε δεν υπήρχε λόγος να ταξιδέψει μέχρι την Άγκυρα.

Έκτοτε, η Μυροφόρα Γεωργίου περιμένει καρτερικά τον γιο της. Επιμένει πως, με βάση πληροφορίες που έχει, αλλά κυρίως με βάση το ένστικτο της μάνας, ο γιος της είναι ζωντανός. Υποστηρίζει πως τον μεγάλωσε μια οικογένεια Τούρκων, που δεν μπορούσε να κάνει παιδιά, ότι έχει σπουδάσει ιατρική, ζει στη γείτονα χώρα και έχει φτιάξει την δική του οικογένεια. “Ο Χριστός θα μου φέρει το παιδί μου μια μέρα” δηλώνει.