Η κυβέρνηση βρίσκεται σε πανικό! Έχει βρεθεί σε τέτοιο αδιέξοδο που η έσχατη λύση απελπισίας που επέλεξε είναι η επιστράτευση των δυνάμεων καταστολής και η εισβολή τους μέσα σε πανεπιστημιακά ιδρύματα, όπως στη Νομική Κομοτηνής. Σε αυτό το αδιέξοδο την οδήγησε ο πολυήμερος αγώνας των φοιτητών που έφερε τη συντριπτική ήττα της πολιτικής της μέσα στις σχολές και την απόρριψη του νομοσχεδίου για την ίδρυση ιδιωτικών Πανεπιστημίων, που κάνει την αδικία νόμο και διαλύει τα πτυχία και το μέλλον της νέας γενιάς.
Τα τελευταία γεγονότα στη Νομική του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης είναι αποκαλυπτικά. Η εισβολή των ΜΑΤ και η βίαιη προσαγωγή φοιτητών φανερώνουν ότι το συγκεκριμένο νομοσχέδιο είναι τόσο ανεπιθύμητο, που μόνο με τη βία μπορεί να επιβληθεί. Αφού ο προπαγανδιστικός τους μηχανισμός απέτυχε παταγωδώς να κάμψει τις φοιτητικές κινητοποιήσεις, αφού η κυβερνητική παράταξη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ηττήθηκε ολοκληρωτικά σε όλες τις Γενικές Συνελεύσεις των φοιτητών, αφού οι περιβόητες εισαγγελικές έρευνες δε φόβισαν το φοιτητικό κίνημα, αφού οι απειλές ότι θα χαθεί η εξεταστική έπεσαν στο κενό, τώρα προσπαθούν με την καταστολή και τη βία να επιβάλουν το άδικο, αυτό που έχει καταδικαστεί από ολόκληρη την πανεπιστημιακή κοινότητα.
Επιστρατεύουν την τρομοκρατία, γιατί είναι τρομοκρατημένοι! Έχουν τρομοκρατηθεί από τη μαζικότητα και την αποφασιστικότητα του αγώνα των φοιτητών, από την αντοχή και τη θέλησή τους να συνεχίσουν. Περίμεναν ότι οι φοιτητές θα λυγίσουν, ότι θα φοβηθούν, ότι δε θα αντέξουν στις πολλαπλές προσπάθειες συκοφάντησης του αγώνα τους. Τώρα, όμως, ξέρουν καλά. Οι ίδιοι οι φοιτητές τούς κάνανε να το καταλάβουν ότι δεν τους τρομάζει τίποτα, γιατί έχουν το δίκιο με το μέρος τους. Δεν τους σταματούν η καταστολή, τα ΜΑΤ, οι εισαγγελείς, γιατί έχουν ένα ολόκληρο μέλλον να παλέψουν γι’ αυτό. Άλλωστε, αυτό διατρανώθηκε και από τους φοιτητές που βρέθηκαν έξω από το αστυνομικό μέγαρο Κομοτηνής και υποδέχτηκαν τους απελευθερωθέντες συμφοιτητές τους με το σύνθημα: «Η νέα γενιά έχει ιδανικά, ούτε πουλιέται, ούτε προσκυνά!».
Η νεολαία αναγνωρίζει ποιους έχει αντιπάλους και ποιους συμμάχους της. Από τη μία μεριά είναι η κυβέρνηση, που επιδιώκει την περαιτέρω εμπορευματοποίηση της δημόσιας εκπαίδευσης και χρησιμοποιεί όλο της το οπλοστάσιο για να υπερασπιστεί το κεφάλαιο και τα επιχειρηματικά του σχέδια, εξασφαλίζοντας μια μεγάλη στρατιά πτυχιούχων εργαζομένων, που μέσα και από το μεγάλο παζάρι πτυχίων θα συμπιεστούν όλα τα δικαιώματα προς τα κάτω, υλοποιώντας κατά γράμμα την πολιτική της ΕΕ, στηριζόμενη σε νόμους και αποφάσεις που ψήφισαν διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις (ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ) και αποτελούν τους πυλώνες πάνω στους οποίους στηρίζεται και το νομοσχέδιο για τα ιδιωτικά ΑΕΙ (βλ. επιχειρηματική λειτουργία ΑΕΙ, δίδακτρα στα μεταπτυχιακά, εργολαβίες, νόμοι-πλαίσια κ.λπ.). Γι’ αυτό και δεν είναι τυχαία η δήλωση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Χ. Μαμουλάκη, σε πρόσφατη τηλεοπτική εκπομπή, όπου την ώρα που τα ΜΑΤ μπαίνανε, μετά από απαίτηση της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, στη Νομική Σχολή Κομοτηνής, εκείνος αποδέχονταν δίδακτρα και στα δημόσια Πανεπιστήμια!
Από την άλλη μεριά είναι όλος ο φοιτητικός κόσμος, η μεγάλη πλειοψηφία της νέας γενιάς που βλέπει ότι της έχουν στραγγαλίσει το μέλλον, της έχουν υπονομεύσει τη ζωή και δεν είναι διατεθειμένη να τους επιτρέψει να καταστρέψουν τα πτυχία και τις σπουδές της. Είναι το ΚΚΕ και η ΚΝΕ, που βρίσκονται αταλάντευτα στο πλευρό των φοιτητών και παλεύουν για αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν παιδεία για όλους.
Ως εδώ! Η νεολαία μιλάει στα αμφιθέατρα, η νεολαία κραυγάζει στους δρόμους. Ανοίξτε τα μάτια σας και δείτε την, ανοίξτε τα αυτιά σας και ακούστε την. Δίνει μια μάχη υπεράσπισης του αυτονόητου, ότι η παιδεία δεν μπορεί να πουλιέται και να αγοράζεται, δεν μπορεί να είναι εμπόρευμα, αλλά δικαίωμα για όλους. Δίνει έναν τιτάνιο αγώνα για να μορφωθεί και να έχει ένα πτυχίο με αξία και μία δουλειά με δικαιώματα. Σε αυτό τον αγώνα έχουν αφιερωθεί οι φοιτητές και γι’ αυτό ο αγώνας τους αντέχει, γίνεται μαζικότερος όσο περνάνε οι μέρες, συσπειρώνει ακόμα περισσότερους, τους πεισμώνει να συνεχίσουν, τους δίνει δύναμη να φτάσουν μακριά. Γι’ αυτό μαζί τους έχουν τους γονείς τους, τους εργαζόμενους και τους μαθητές.
Γι’ αυτό, σε όση καταστολή κι αν καταφύγουν στην κυβέρνηση, όσα ΜΑΤ κι αν επιστρατεύουν, όσους εισαγγελείς κι αν χρησιμοποιήσουν, όση λάσπη κι αν ρίξουν, δε λερώνουν τον αγώνα των φοιτητών. Έχουν το δίκιο με το μέρος τους. Υπερασπίζονται τις ζωές και το μέλλον τους. Δε θα τους λυγίσουν. Στο πανελλαδικό συλλαλητήριο της Πέμπτης 8 Φεβρουαρίου θα πάρουν μία αποστομωτική απάντηση. Οι δεκάδες χιλιάδες φοιτητές και φοιτήτριες θα δώσουν την απάντησή τους: Το νομοσχέδιο της κυβέρνησης να μην κατατεθεί στη Βουλή. Η νεανική κοσμοπλημμύρα που θα κατακλύσει το κέντρο της Αθήνας θα το απαιτήσει.
*Η Έλενα Μποτζιολή είναι μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ
