Λαϊκισμός, αντιευρωπαϊκή ρητορική, εθνικισμός των κλειστών συνόρων. Το AfD, ή αλλιώς η “Εναλλακτική για τη Γερμανία”, βρίσκεται σε δημοσκοπική άνοδο εδώ και μήνες και έχει στην ατζέντα του και το ενδεχόμενο δημοψηφίσματος για ένα άλλο “Brexit”, σε περίπτωση που καταφέρει να μπει σε κυβερνητικό σχηματισμό.
Αυτό δήλωσε η συνεπικεφαλής του κόμματος, Alice Weidel, μιλώντας στους Financial Times, την ώρα που το AfD προσπαθεί να εκμεταλλευτεί καιροσκοπικά την απογοήτευση της κοινής γνώμης κάτω από το βάρος του πληθωρισμού και της εσωτερικής λιτότητας. Η Weidel χαρακτήρισε το Brexit ως ένα μοντέλο που θα ταίριαζε στη χώρα της, καθώς όπως η ίδια λέει, “με το δημοψήφισμα ο λαός μπορεί να πάρει την απόφαση”. Σε λαϊκίστικη ρητορική, η Weidel δηλώνει διαρκώς πως το κόμμα της αποσκοπεί στο να προωθήσει μεταρρυθμίσεις στην ΕΕ ώστε να γίνει πιο “δημοκρατική”, και να περιορίσει τις εξουσίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, μιας “μη εκλεγμένης εκτελεστικής εξουσίας”.
“Αλλά εάν μια μεταρρύθμιση δεν είναι δυνατή, εάν αποτύχουμε να οικοδομήσουμε ξανά την κυριαρχία των κρατών – μελών της ΕΕ, θα πρέπει να αφήσουμε τους πολίτες να αποφασίσουν, όπως έκανε η Βρετανία”, είπε. “Και θα μπορούσαμε να κάνουμε δημοψήφισμα για το «Dexit» – μια έξοδο της Γερμανίας από την ΕΕ” δηλαδή.
Στη Γερμανία τα κυρίαρχα κόμματα είναι σταθερά φιλοευρωπαϊκά, ενώ το Σύνταγμα θέτει πολύ αυστηρούς περιορισμούς στα εθνικά δημοψηφίσματα, και ακόμη και αν γινόταν ένα, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η μεγάλη πλειοψηφία των Γερμανών θα ψήφιζε υπέρ της παραμονής στην ΕΕ.
Ωστόσο, το ακροατήριο του AfD θέλει να ακούει τέτοια πράγματα, καθώς οι περισσότεροι από τους ακροδεξιούς ψηφοφόρους στη Γερμανία, τάσσονται κατά της ΕΕ.
Αυτή τη στιγμή το AfD έχει ανέβει στο 22% στις δημοσκοπήσεις έχοντας τάση ανόδου, κάτι που το καθιστά σοβαρό πολιτικό παράγοντα για τις εξελίξεις. Μάλιστα, τα τρία κόμματα στον συνασπισμό του Σολτς, οι Σοσιαλδημοκράτες, οι Πράσινοι και οι Φιλελεύθεροι, είναι πιο χαμηλά. Δεδομένο είναι πάντως πως στη Γερμανία μια κυβέρνηση θα έβγαινε εκ νέου μέσα από συνασπισμό.
Το AfD είναι φαβορί για τις εκλογές του Σεπτεμβρίου στα ανατολικά κρατίδια της Ομοσπονδίας, δηλαδή σε εκείνα της Σαξονίας, του Βρανδεμβούργου και της Θουριγγίας, με τα άλλα τρία κόμματα για την ώρα να αρνούνται να μπουν σε λογική συνεργασίας με την ακροδεξιά. Για την ώρα όμως.
Παράλληλα, η γερμανική “ΕΥΠ” παρακολουθεί στελέχη του AfD, καθώς και αξιωματούχους, καθώς ελέγχονται για “εξτρεμισμό”. Παρόλα αυτά, μεγάλη μερίδα της κοινής γνώμης στρέφεται στο AfD αποδοκιμάζοντας την οικονομική πολιτική του Σολτς.
Η “μαύρη ατζέντα” της ακροδεξιάς και η συνάντηση με Ευρωπαίους νεοναζί
Τον περασμένο Νοέμβριο έγινε γνωστό πως μέλη του AfD είχαν συνάντηση με βουλευτές του Αυστριακού ακροδεξιού Μάρτιν Σέλνερ για να συζητήσουν ένα σχέδιο απελάσεων, με πολίτες που έχουν γερμανικά διαβατήρια να απειλούνται. Στη συνάντηση μετείχαν νεοναζί απ’ όλη την Ευρώπη. Ακολούθως έλαβαν χώρα μαζικές πορείες κατά της ακροδεξιάς σε όλη τη Γερμανία.
Όπως αναφέρει ο Guardian, η συνάντηση των ακροδεξιών έγινε σε ξενοδοχείο έξω από την πόλη Πότσνταμ της πρώην ανατολικής Γερμανίας στις 25 Νοεμβρίου, ωστόσο η αποκάλυψη ήρθε επισήμως στις 10 Ιανουαρίου από το γερμανικό ανεξάρτητο πρακτορείο ειδήσεων Correctiv. Σύμφωνα με αναφορές της Die Zeit και του Der Spiegel, η μυστική συνάντηση του Νοεμβρίου ήταν η έβδομη κατά σειρά, γεγονός που προκαλεί τεράστια ερωτηματικά για το τι συμβαίνει στην Γερμανία. Σύμφωνα με το Correctiv, παρόντες στη συνάντηση ήταν Γερμανοί επιχειρηματίες που έκαναν γενναίες δωρεές ώστε να προωθηθεί η πολιτική της μαζικής απέλασης, σε περίπτωση που το AfD ανέλθει στην εξουσία.
Αίσθηση προκάλεσε το γεγονός, ότι το “παρών” έδωσαν και δύο μέλη της υπερσυντηρητικής συμμαχίας WerteUnion, που συνδέονται με το κόμμα των Χριστιανοδημοκρατών CDU/CSU, με την υπουργό Εσωτερικών, Νάνσι Φέιζερ, να καλεί το CDU να αποστασιοποιηθεί με κάθε τρόπο από την ακροδεξιά.
Η Alice Weidel δεν μετείχε στη συνάντηση αυτή και μετά τις αντιδράσεις απέλυσε στενό της συνεργάτη που έδωσε το “παρών”. Οι Σοσιαλδημοκράτες την κατηγόρησαν για υποκρισία, με την κόντρα να μεταφέρεται μέσα στη Bundestag, όταν η ίδια χαρακτηρίστηκε ως “λύκος με προβιά προβάτου”. Η Weidel ανταπάντησε πως “το AfD είναι το κόμμα που υποστηρίζει την επιβολή των νόμων αυτής της χώρας”.
Απαντώντας στους FT σχολίασε πως για την ίδια, η έννοια της μετανάστευσης είναι συνδεδεμένη με την “απέλαση ατόμων που είχαν παράνομα αποκτήσει την ιθαγένεια με ψευδή προσχήματα, ή ατόμων με διπλή ιθαγένεια που είναι ύποπτα για τρομοκρατία ή είναι καταδικασμένοι εγκληματίες”. Απέκλεισε ωστόσο το ενδεχόμενο μαζικών απελάσεων.
“Οι Ουκρανοί να γυρίσουν στη χώρα τους”
Είπε όμως πως το 1,1 εκ. Ουκρανών προσφύγων που βρίσκονται αυτή τη στιγμή στη Γερμανία “δεν έχουν μακροπρόθεσμο μέλλον στη χώρα”, προσθέτοντας ότι “ήταν λάθος να τους αφήσουμε να λάβουν προνοιακά επιδόματα”. “Είναι σαφές ότι όταν τελειώσει ο πόλεμος, όλοι οι Ουκρανοί θα πρέπει να πάνε σπίτι τους. Θα χρειαστούν ούτως ή άλλως για να βοηθήσουν στην ανοικοδόμηση της χώρας τους”, είπε.
Σταθερή θέση του AfD είναι η άρνησή του στην πολιτική ανοιχτών θυρών για τους πρόσφυγες της πρώην καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ.
Η Weidel, η οποία έχει διδακτορικό στα οικονομικά και εργάστηκε για την Goldman Sachs και την Allianz Global Investors πριν μπει στην πολιτική, ηγείται της κοινοβουλευτικής ομάδας του AfD από το 2017.
Αναλυτές εκτιμούν πως η ίδια προσδίδει στο AfD “μια αύρα αστικής αξιοπρέπειας που έχει έντονη απήχηση στους ψηφοφόρους της μεσαίας τάξης πέρα από την παραδοσιακή βάση της σκληρής δεξιάς”, όπως χαρακτηριστικά δήλωσε στους FT ο Hans Vorländer, πολιτικός επιστήμονας στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο της Δρέσδης. Σήμα κατατεθέν της άλλωστε είναι τα μαργαριτάρια στον λαιμό της, στις δημόσιες εμφανίσεις της, για να προσδώσει σε αυτές έναν “εστέτ” αέρα. Ακόμη, είναι ανοιχτά γκέι, συζώντας με τη σύντροφό της η οποία κατάγεται από τη Σρι Λάνκα και τα δύο παιδιά τους. Πολιτικά, δηλώνει “νεοφιλελεύθερη” και μιλάει άπταιστα κινεζικά.
Ωστόσο, αξιωματούχοι ασφαλείας προειδοποιούν ότι πίσω από αυτή την εικόνα κρύβεται ένα κόμμα στο οποίο έχουν διεισδύσει σε μεγάλο βαθμό ακροδεξιοί εξτρεμιστές και ριζοσπαστικοποιείται ολοένα και περισσότερο. Είναι άλλωστε ενδεικτικό πως παρά το γεγονός ότι η ίδια έχει μιλήσει ανοιχτά για τη σεξουαλική της ταυτότητα, το κόμμα της τάσσεται κατά του γάμου μεταξύ ομοφύλων ζευγαριών (ο γάμος ομόφυλων ζευγαριών στη Γερμανία επιτρέπεται από το 2017, με δικαίωμα υιοθεσίας). Ακόμη, η Weidel έχει δηλώσει πως “δεν θέλω κανέναν με ιδιαιτερότητες στο φύλο ή με μαθήματα περί σεξουαλικότητας να έρχεται κοντά στα παιδιά μου”, τερματίζοντας κάθε έννοια αντιφατικότητας μέσα σε ένα κόμμα που διέπεται από “βιτρίνες”.
Ένα γερμανικό δικαστήριο αποφάσισε το 2019 ότι ένας από τους υψηλόβαθμους πολιτικούς του, ο Björn Höcke, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως φασίστας, βάσει “επαληθευμένων γεγονότων”.
Παρά τη δημοσκοπική του άνοδο, αυτή τη στιγμή το AfD δεν κυβερνά σε καμία από τις 16 κυβερνήσεις των κρατιδίων της Γερμανίας, καθώς τα άλλα κόμματα έχουν σχηματίσει ένα “τείχος προστασίας” εναντίον του, βγάζοντάς το εκτός συμμαχιών.
Αδύναμος “κρίκος” το CDU
Η Weidel εκτιμά πράγματι πως το AfD δεν θα ερχόταν στην εξουσία πριν το 2029, αισιοδοξώντας όμως για τη συνέχεια. Προσδοκά στην ουσία πως οι Χριστιανοδημοκράτες (CDU) θα ήταν οι πρώτοι που θα υποχωρούσαν στο μποϊκοτάζ, κάτω από μια συνεχιζόμενη οικονομική κρίση. “Ειδικά στα ανατολικά κρατίδια, το CDU δεν θα μπορεί να μας αρνείται τη συνεργασία για καιρό”, είπε η γερμανίδα πολιτικός.
Στις προτεραιότητές της επαναλαμβάνει πως θα φέρει “ένα δίκαιο σύστημα αποτελεσματικών ελέγχων στα σύνορα, για να απελαθούν αμέσως οι αλλοδαποί εγκληματίες. Θα μεταρρυθμίσουμε το φορολογικό σύστημα, θα μειώσουμε το Κράτος και θα τερματίσουμε τη στροφή της Γερμανίας από τα ορυκτά καύσιμα προς τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας”.
“Η Γαλλία σχεδιάζει 15 νέους πυρηνικούς σταθμούς και εμείς ποντάρουμε σε ανεμογεννήτριες και ηλιακούς συλλέκτες που δεν μπορούμε καν να φτιάξουμε μόνοι μας”, καταλήγει η ίδια, δείχνοντας τις προθέσεις της.
