Συνέντευξη στην εκπομπή “Στιγμές” του One Channel παραχώρησε το βράδυ της Δευτέρας (20/11) η οικονομολόγος, πρώην βουλευτής και υπουργός Λούκα Κατσέλη, η οποία μίλησε για τη γνωριμία της με τον Γεράσιμο Αρσένη, τον γάμο τους και τον ρόλο του Ανδρέα Παπανδρέου.
Η ίδια περιέγραψε το πώς γνώρισε τον Ανδρέα Παπανδρέου στο Τορόντο και πώς συμμετείχε στο ΠΑΚ, καθώς και πώς οργάνωσε το συνέδριο του Παντείου το 1980, όπου γνώρισε για πρώτη φορά και τον Γεράσιμο Αρσένη. Όπως εξήγησε, η σχέση τους επισημοποιήθηκε όταν και οι δύο μετά από χρόνια βρέθηκαν στη Γιουγκοσλαβία, αποκαλύπτοντας πως ο πρώτος που το έμαθε ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου.
“Ο πρώτος που το κατάλαβε ήταν ο Ανδρέας. Μας παρακολουθούσαν και τους δύο. Μας παρακολουθούσαν, ο Ανδρέας τον Γεράσιμο… Φώναξε ο Ανδρέας τον Γεράσιμο και του το είπε. Οπότε το 1984 επισημοποιήσαμε τον δεσμό μας και παντρευτήκαμε”.
Η Λούκα Κατσέλη αναφέρθηκε και στον γάμο της με τον Γεράσιμο Αρσένη λέγοντας πως μόλις είχε θεσμοθετηθεί από το ΠΑΣΟΚ ο πολιτικός γάμος, όμως, ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν ήθελε να τους παντρέψει με πολιτικό γάμο.
“Ο Γεράσιμος δεν μπορούσε να φανταστεί ότι δεν θα έκανε πολιτικό γάμο, γιατί έτσι έπρεπε να γίνει. Ο Ανδρέας, που τον είχε περάσει, δεν ήθελε να κάνουμε πολιτικό γάμο. Έλεγε “να μου κόψουν τα χέρια”. Τελικά έγινε. Ήταν ο κουμπάρος μας μαζί με τη Μαργαρίτα και ο γάμος έγινε σε κλειστό κύκλο στο δημαρχείο της Αθήνας”.
“Η κρίση των Ιμίων τον τυραννούσε μέχρι το θάνατό του”
Επίσης, μιλώντας για τις δύσκολες στιγμές που βίωσαν κατά τη διάρκεια της πολιτικής του καριέρας, η Λούκα Κατσέλη έκανε εκτενή αναφορά στα Ίμια περιγράφοντας τι ήταν αυτό που δεν ξεπέρασε ποτέ ο Γεράσιμος Αρσένης μέχρι και τον θάνατό του το 2016.
“Ζήσαμε πολύ δύσκολες στιγμές. Ίσως η πιο δύσκολη ήταν τα Ίμια. Η κρίσις των Ιμίων την οποία δεν την ξεπέρασε ποτέ. Τον τυραννούσε μέχρι τον θάνατό του. Γιατί πίστευε ότι έπρεπε να είχε παραιτηθεί εκείνο το βράδυ και δεν το έκανε γιατί μόλις είχε προηγηθεί ένα μήνα, δύο μήνες η εκλογή πρωθυπουργού που την είχε χάσει για δύο ψήφους ότι θα συνδεόταν με αυτό και μέχρι και το τέλος της ζωής του ουσιαστικά βασανιζόταν από αυτό. Και ήθελε να γράψει για τα Ίμια. Αισθανόταν πολύ βάρος. Κι ενώ είχε κάνει τόσα πράγματα, και σε κάθε υπουργείο που πέρασε, άφησε ανεξίτηλο αποτύπωμα και πολύ δυνατές αξιακές βάσεις”.
