Η διερεύνηση των αιτιών του δυστυχήματος των Τεμπών βρίσκεται αυταπόδεικτα σε μία κρίσιμη καμπή: Η δικαστική έρευνα συνεχίζεται, η κυβέρνηση συνεχίζει στην λογική της συγκάλυψης ενώ το θέμα αποκτά νέες διαστάσεις με το θέμα του «μονταρίσματος» των ηχητικών ντοκουμέντων της μοιραίας νύχτας της 28ης Φεβρουαρίου. Σε αυτή την συγκυρία είναι εμφανές ότι απαιτείται στάση σοβαρότητας από τις πολιτικές δυνάμεις. Όχι κινήσεις εντυπωσιοθηρίας, όπως η κατάθεση ανυπόγραφων κατηγορητηρίων στα κοινοβουλευτικά γραφεία της Νέας Δημοκρατίας.
Οι εξελίξεις
Ακριβώς αυτό το στοιχείο «υπογράμμισαν» οι εξελίξεις της χθεσινής ειδησεογραφίας. Αυτή που περιλάμβανε την παρέμβαση του Νίκου Ανδρουλάκη στον Άρειο Πάγο προκειμένου να ζητηθεί εισαγγελική έρευνα για τα στοιχεία που δημοσιοποίησαν «Το Βήμα» και η «Καθημερινή» σχετικά με την «μονταζιέρα».
Όμως παράλληλα περιλάμβανε την Θεοδώρα Τζάκρη να καταθέτει έναν φάκελο με την σύσταση ενός κατηγορητηρίου για τον πρώην υπουργό Μεταφορών Κωνσταντίνο Καραμανλή που άμεσα αξιοποίησε ως πολιτική «πάσα» η κυβέρνηση.
Το κείμενο που περιλάμβανε τις κατηγορίες της «ανθρωποκτονίας με ενδεχομένο δόλο» και της «διατάραξης της ασφάλειας της συγκοινωνίας» παραδόθηκε στα γραφεία της Ν.Δ από την γραμματέα της Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ. Με την προτροπή προς το κυβερνών κόμμα να … κινήσει τις διαδικασίες για την σύσταση προανακριτικής επιτροπής.
Μια πρωτοβουλία που ήταν αναμενόμενο να γίνει αντικείμενο επικοινωνιακής εκμετάλλευσης από την κυβέρνηση. Άμεσα αντέταξε πως «όποιος θεωρεί ότι υπάρχουν ενδείξεις ενοχής για πράξη ή παράλειψη από πολιτικά πρόσωπα, έχει τη δυνατότητα να συντάξει κατηγορητήριο, το οποίο θα περιέχει και πρόταση για σύσταση προκαταρκτικής εξέτασης και αφού συγκεντρώσει τον απαιτούμενο αριθμό υπογραφών, να το φέρει στην Ολομέλεια της Βουλής».
Μάλιστα δεν είναι η πρώτη φορά που οι – επικοινωνιακού χαρακτήρα- κινήσεις του ΣΥΡΙΖΑ αποτελούν τον «αδύναμο κρίκο» στο άτυπο μέτωπο της αντιπολίτευσης που έχει διαμορφωθεί ενάντια στην συγκάλυψη. Το ίδιο συνέβη και στην πρόσφατη συζήτηση της πρότασης δυσπιστίας στην Βουλή. Όταν η Νέα Δημοκρατία μετέφερε την αντιπαράθεση από το ζήτημα των Τεμπών στην περίφημη πρόταση του Στέφανου Κασσελάκη για… «εκλογές με διεθνείς παρατηρητές»
Αντίθεση
Η πρακτική αυτή της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ έρχεται σε αντίθεση με τα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης που, υπό το πρίσμα της αντίληψής τους το καθένα, έχουν προχωρήσει σε συγκεκριμένες κινήσεις θεσμικού χαρακτήρα.
Το ΠΑΣΟΚ έχει ήδη προκαλέσει την συζήτηση της πρότασης δυσπιστίας, ενώ όπως προαναφέραμε πήρε πρωτοβουλία για την εκκίνηση έρευνας από τον Άρειο Πάγο για την διαχείριση του ηχητικού υλικού. Μάλιστα έξω από τον Άρειο Πάγο ο Νίκος Ανδρουλάκης επισήμανε πως «εμείς καταθέσαμε προανακριτική στην ώρα της και όπως έπρεπε για το πόρισμα της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας , που περιγράφει με απόλυτο τρόπο όλες τις παραβάσεις και της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας».
Το ΚΚΕ στο πόρισμά του στην Εξεταστική Επιτροπή έχει καταθέσει πρόταση με συγκεκριμένο κατηγορητήριο για το σύνολο των υπουργών που διαχειρίστηκαν την τύχη του σιδηρόδρομο και ιδίως την σύμβαση 717 για την σηματοδότηση και την τηλεδιοίκηση. Μάλιστα σε ανακοίνωσή του επισημαίνει πως «το ΚΚΕ έχει καταθέσει στη Βουλή και έχει δώσει στη δημοσιότητα ολοκληρωμένο Πόρισμα για το έγκλημα των Τεμπών και για την απόδοση πολιτικών, αλλά και ποινικών ευθυνών σε πρώην υπουργούς».
Εξαρχής υπέρ της σύστασης Προανακριτικής Επιτροπής «για τη διερεύνηση τυχόν εγκλημάτων που έχει τελέσει κατά την άσκηση των καθηκόντων του ο πρώην Υπουργός Υποδομών και Μεταφορών Κωνσταντίνος Καραμανλής» έχει ταχθεί η Νεά Αριστερά. Από την πλευρά του κόμματος επισημαίνεται πως η όποια πρόταση έχει ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να κατατεθεί στην Βουλή με συγκεκριμένες κατηγορίες. Υπενθυμίζεται όμως ότι στο πόρισμα που κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ στην Εξεταστική Επιτροπή δεν υπήρχε αυτό το αίτημα αφού ζητούνταν «η άρση της βουλευτικής ασυλίας του κ. Καραμανλή, με ερμηνευτική δήλωση από όλη τη Βουλή, για τέλεση ποινικών αδικημάτων δια παραλείψεως προκειμένου να παραπεμφθεί στη Δικαιοσύνη ο πρώην Υπουργός».
