Πισπιρίγκου – Μίχος: Όταν έλαμψε η Δικαιοσύνη

Στραμμένα στο ναό της Θέμιδος ήταν χθες τα μάτια της κοινωνίας, παρά το έντονο πολιτικό σκηνικό των ημερών. Δύο ποινικές υποθέσεις εντελώς διαφορετικές μεταξύ τους, τελικά ενώθηκαν από το νήμα της Δικαιοσύνης, με τους ενόρκους να έχουν καταληκτικό ρόλο.

Δυο Μικτά Ορκωτά Δικαστήρια της Αθήνας που αποτελούνται το καθένα από τρεις τακτικούς δικαστές και τέσσερις ενόρκους, έβαλαν τίτλους τέλους στις πολύκροτες υποθέσεις της ανθρωποκτονίας της 9χρονης Τζωρτζίνας Δασκαλάκη και της σεξουαλικής κακοποίησης της 12χρονης στον Κολωνό.

Ο ρόλος των ενόρκων

Κομβικό ρόλο στην τελική ετυμηγορία της Δικαιοσύνης για την υπόθεση του Κολωνού έπαιξαν οι ένορκοι. Αυτοί άλλωστε φαίνεται να συνετέλεσαν στο να μην υιοθετηθεί η εισαγγελική πρόταση που ήθελε τον Ηλ. Μίχο αθώο για το αδίκημα του βιασμού και τη μητέρα της 12χρονης ένοχη τόσο για την πράξη της διακεκριμένης μαστροπείας όσο και για αυτή της παιδικής πορνογραφίας.

Συγκεκριμένα, για το βασικό κατηγορούμενο Ηλ. Μίχο, το δικαστήριο τον κήρυξε ένοχο για βιασμό κατά πλειοψηφία, καθώς 5 μέλη της σύνθεσης -ανάμεσα τους οι 4 ένορκοι- έκριναν πως θα πρέπει να καταδικαστεί, ενώ 2 δικαστές είχαν την άποψη πως θα πρέπει να αθωωθεί. Έτσι ανοιχτό μένει το ενδεχόμενο των ισοβίων, αφού με την αλλαγή του νόμου το 2019, το κακούργημα του βιασμού επισύρει ισόβια κάθειρξη, εάν δεν υπάρξει αναγνώριση ελαφρυντικής περίστασης.

Να σημειωθεί ότι η απόφαση για τα ελαφρυντικά αναμένεται να εκδοθεί τη Δευτέρα 1 Απριλίου, για όποτε και διέκοψε το δικαστήριο, ενώ δεν αποκλείεται την ίδια ημέρα να υπάρξει και απόφαση επί των ποινών.

Παράλληλα, ο καταδικασθείς σε πρώτο βαθμό κρίθηκε ομόφωνα ένοχος για κατάχρηση ανηλίκου που δεν έχει συμπληρώσει τα 14 έτη, και κατά πλειοψηφία για πορνογραφία ανηλίκου, για μαστροπεία (4-3) και για παράνομη κατοχή όπλων και πυρομαχικών. Τέλος, κρίθηκε αθώος με ομόφωνη απόφαση για εμπορία ανήλικου.

Οι ένορκοι έφεραν την «ανατροπή» -σε σχέση πάντα με την εισαγγελική εισήγηση- και ως προς το σκέλος της απόφαση που αφορούσε στη μητέρα της 12χρονης. Ειδικότερα, αναφορικά με το κακούργημα της διακεκριμένης μαστροπείας, η 37χρονη αθωώθηκε κατά πλειοψηφία (4-3), καθώς οι τέσσερις ένορκοι έκριναν πως δεν στοιχειοθετείται το αδίκημα σε βάρος της, σε αντίθεση με τους 3 τακτικούς δικαστές που είχαν την άποψη ότι έπρεπε να κηρυχθεί ένοχη κατά μετατροπή της κατηγορίας για διευκόλυνση ανηλίκου να εκδίδεται.

Τελικά, η 37χρονη καταδικάστηκε μόνο για το πλημμέλημα της εκβίασης που φέρεται να τέλεσε κατά της πρώην συζύγου του Ηλ. Μίχου, ενώ αθωώθηκε ομόφωνα για το αδίκημα της παιδικής πορνογραφίας.

Το δικαστήριο πάντως, υιοθέτησε πλήρως την εισαγγελική πρόταση ως προς τον κατηγορούμενο γνωστό ως «Μιχάλη» ο οποίος καταδικάστηκε για τις πράξεις της διακεκριμένης μαστροπείας και της παιδικής πορνογραφίας, ενώ αθωώθηκε για απόπειρα γενετήσιων πράξεων με ανήλικο έναντι αμοιβής. Από τους υπόλοιπους 23 κατηγορούμενους, 6 αθωώθηκαν πλήρως και 17 καταδικάστηκαν κατά περίσταση για γενετήσια πράξη με ανήλικο έναντι αμοιβής τετελεσμένη ή σε απόπειρα και για παιδική πορνογραφία.

Πλήρης ομοφωνία για τη Ρούλα Πισπιρίγκου

Από την άλλη πλευρά, η Ρούλα Πισπιρίγκου έλαβε την ανώτατη των ποινών για ανθρωποκτονία κατ’ εξακολούθηση, δηλαδή για τις πράξεις της ανθρωποκτονίας από πρόθεση σε ήρεμη ψυχική κατάσταση και της απόπειρας ανθρωποκτονίας, αναφορικά με την πρωτότοκη κόρη της, Τζωρτζίνα. Τακτικοί δικαστές και ένορκοι έλαβαν τις αποφάσεις τους τόσο επί της ενοχής όσο και επί των ποινών σε πλήρη ομοφωνία, καταδεικνύοντας με τον τρόπο αυτό τη βεβαιότητα τους για το ανθρωποκτόνο σχέδιο της Ρούλας Πισπιρίγκου απέναντι στη μεγαλύτερη κόρη της.

Η απόφαση τους δε -σύμφωνη με τη μαραθώνια εισαγγελική πρόταση που προηγήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 2024, ήρθε ύστερα από συνολικά 99 συνεδριάσεις, οι οποίες έλαβαν χώρα μέσα σε 14 μήνες διαδικασίας, με την πρόεδρο της έδρας να εξηγεί: «το δικαστήριο έκρινε ένοχη ομόφωνα την κατηγορούμενη για την κατ’ εξακολούθηση πράξη της ανθρωποκτονίας από πρόθεση σε ήρεμη ψυχική κατάσταση όπως κατηγορείται και δη για την πράξη της απόπειρας ανθρωποκτονίας από πρόθεση σε βάρος της Γεωργίας Δασκαλάκη στις 11/4/21 και την τετελεσμένη ανθρωποκτονία από πρόθεση σε βάρος της Γεωργίας Δασκαλάκη στις 29/1/22 τελώντας σε ήρεμη ψυχική κατάσταση. Η αναλυτική και εκτενή θέση θα προκύψει με την καθαρογραφή της απόφασης».

Μετά την εκφώνηση της απόφασης ακολούθησε εκκωφαντική σιωπή τόσο από το Μάνο Δασκαλάκη που καθόταν στις θέσεις του ακροατηρίου, όσο και από τη Ρούλα Πισπιρίγκου, η οποία φάνηκε ψύχραιμη και ανέκφραστη πίσω από τη μάσκα που φορούσε. Η μόνη της αντίδραση ήταν η στιγμή που με ένταση ανακοίνωσε στο δικαστήριο ότι ήδη έχει υποβάλει έφεση επί της πρωτόδικης απόφασης.

Ωστόσο, δεν πέρασε απαρατήρητο το γεγονός ότι η καταδικασθείσα σε πρώτο βαθμό δεν θέλησε καν να «πολεμήσει» τη χορήγηση ελαφρυντικής περίστασης, η οποία ήταν και ο μοναδικός τρόπος για να «σπάσουν» τα ισόβια δεσμά. Αντιθέτως, ο συνήγορος της, Αλ. Κούγιας, δήλωσε στο δικαστήριο ότι η υπεράσπιση δεν θα υποβάλει σχετικό αίτημα, εμμένοντας στην αθωότητα της Ρούλας Πισπιρίγκου. Στη συνέχεια, ο υπερασπιστής αποχώρησε από την αίθουσα και δεν εμφανίστηκε ούτε στο στάδιο των ποινών ούτε στα μεταγενέστερα, δείχνοντας με αυτό τον τρόπο την αντίθεση του στη ομόφωνη καταδίκη.