Αν κάτι έγινε σαφές από τις χθεσινές εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ, είναι πως το κόμμα αυτό καθορίζει ακόμη την πορεία του με βάση τις πρωτοβουλίες του Αλέξη Τσίπρα.
Απόφαση του πρώην πρωθυπουργού ήταν αυτή που δρομολόγησε τις εξελίξεις ώστε να οδηγηθεί το καλοκαίρι στην ηγεσία Κασσελάκη, μια ανάρτηση του ίδιου δρομολογεί τώρα την αμφισβήτησή του με τον πλέον θεσμικό τρόπο. Αυτό των εσωκομματικών εκλογών. Έτσι, λοιπόν, η σκέψη του Αλέξη Τσίπρα αποτελεί τον «αποκωδικοποιητή» των όσων θα συμβούν και από εκεί οφείλει να ξεκινήσει κανείς.
Η ρήξη Τσίπρα – Κασσελάκη
Στην ανάρτηση που έκανε χθες ο Αλέξης Τσίπρας αναφέρθηκαν πολλά και αρκετά εξ αυτών είναι ερμηνεύσιμα με περισσότερους από έναν τρόπους. Αυτό όμως που δεν φαίνεται να επιδέχεται αντίρρησης είναι το ότι ο ιδρυτής του ΣΥΡΙΖΑ εκτίμησε ότι η πορεία του κόμματος από τον Σεπτέμβριο έως σήμερα δεν οδηγεί σε αμφισβήτηση της πολιτικής ηγεμονία της Ν.Δ.
Η παρέμβαση του υπήρξε ετεροβαρής, αφού παρότι ήταν επικριτικός προς τα πρώην και νυν στελέχη του κόμματος, τα περισσότερα στοιχεία κριτικής εστιάστηκαν στον Στέφανο Κασσελάκη. Αυτά τα δύο δεδομένα σε συνδυασμό με την άρνηση του πρώην πρωθυπουργού να εμφανιστεί στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ ξεκαθαρίζουν ένα τοπίο ρήξης ανάμεσα στον Αλέξη Τσίπρα και τον Στέφανο Κασσελάκη.
Η αποδοχή από τον Στέφανο Κασσελάκη της παρότρυνσης του Αλέξη Τσίπρα περί προσφυγής στην βάση για νέα εκλογή προέδρου, παρότι έγινε με πομπώδη τρόπο, δεν αλλάζει την ουσία: Ο νυν πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ κατανόησε πως δεν θα μπορούσε να παραμείνει στη θέση του εφόσον είχε αντίθετη γνώμη ο προκάτοχός του.
Έτσι, λοιπόν, οδηγήθηκε στο να «σηκώσει το γάντι» παρότι -σύμφωνα με πληροφορίες- τα στελέχη του επιτελείου του (ίσως τα μισά) τον συμβούλεψαν για το αντίθετο. Αυτό όμως που δεν είναι σαφές αν έγινε κατανοητό στη στενή ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, είναι το εύρος της κριτικής που ασκήθηκε από τον Αλέξη Τσίπρα. Ότι δηλαδή αμφισβητήθηκε με έμμεσο αλλά ξεκάθαρο τρόπο η έως τώρα «διακυβέρνηση» του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Βέβαια, στη χθεσινή ομιλία του ο Στέφανος Κασσελάκης έκανε πολλές εγκωμιαστικές αναφορές στον Αλέξη Τσίπρα. Προσπαθώντας να δώσει την αίσθηση πως… «δεν τρέχει τίποτε». Όμως τόσο κάποιες αιχμές που καταγράφθηκαν στα όσα είπε («δεν θα επιτρέψω σε κανέναν, όσο ψηλά κι αν βρίσκεται, να ναρκοθετήσει αυτόν τον δρόμο της μεγάλης αλλαγής») αλλά κυρίως η… απουσία του Αλέξη Τσίπρα από τον χώρο του συνεδρίου, δεν άφησαν περιθώρια για παρανοήσεις.
Από εδώ και πέρα
Τα επόμενα 24ωρα στο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ αναμένονται εκτός από κρίσιμα και συγκρουσιακά. Ιδίως από τη στιγμή που ο Στέφανος Κασσελάκης στην ομιλία του άφησε αρκετά ζητήματα ανοιχτά σε σχέση με το οδικό χάρτη για την εκλογή προέδρου.
Μίλησε μεν για «τετραπλές εκλογές» που θα αφορούν εκτός από τον πρόεδρο και τα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ. Δίχως όμως να ξεκαθαριστεί το «πότε» και το «πώς».
Όσον αφορά το πρώτο ερώτημα πιθανολογείται η πρόταση Κασσελάκη να αφορά προκήρυξη εκλογών σε 15 ημέρες. Τότε δηλαδή που σχεδιάζονταν ούτως ή άλλως η εκλογή των Νομαρχιακών Επιτροπών του κόμματος. Όμως, με ένα συνέδριο σε εξέλιξη είναι εμφανές πως ο χρονικός ορίζοντας θα αποτελέσει σημείο αντιπαράθεσης.
Συγκρούσεις αναμένονται αναφορικά και με τον τρόπο εκλογής. Κυρίως εξαιτίας της διαφαινόμενης πρόθεσης του Στέφανου Κασσελάκη αυτή να διεξαχθεί με ηλεκτρονικό ή μεικτό σύστημα. Το ζήτημα αυτό σχετίζεται άμεσα με την αξιοπιστία και εγκυρότητα της διαδικασίας και είναι βέβαιο πως θα αποτελέσει σημείο τριβής.
Είναι εμφανές ότι τέτοιου είδους διελκυστίνδες μπορούν κάλλιστα να «τινάξουν στον αέρα» ένα συνέδριο σε οποιοδήποτε κόμμα. Πόσο μάλλον στον ΣΥΡΙΖΑ που βρίσκεται σε καθεστώς «αλληλοσπαραγμού» για μεγάλο χρονικό διάστημα ενώ η εξαιρετικά χαμηλή συμμετοχή των μελών στις προσυνεδριακές διαδικασίες είναι δυνατόν να εγείρει πάμπολλα ζητήματα.
Οι υποψήφιοι
Όπως ήταν λογικό, από χθες βράδυ έχει εκκινήσει μια ακολουθία ονοματολογίας σχετικά με το ποιος, ποια ή οι ποιοι θα μπορούσαν να είναι οι υποψήφιοι απέναντι στον Στέφανο Κασσελάκη. Άλλωστε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ θέλησε με εμφανή τρόπο να δώσει προσωπικό χαρακτήρα στην αντιπαράθεση με την φράση «βρείτε μου αντίπαλο και πάμε».
Ήδη ξεκίνησαν οι σχετικές διεργασίες. Με τα τηλέφωνα να έχουν «πάρει φωτιά» και τις συναντήσεις σε κατοικίες, ταβέρνες αλλά και… υπολογιστές να κυριαρχούν. Διερευνώνται συγκλίσεις και αποκλίσεις, ενώ αναζητούνται «κοινά πεδία» ακόμη και εκεί που ουδείς θα πίστευε ότι μπορεί να βρεθούν.
Το πραγματικό ερώτημα πάντως δεν είναι το πόσα πρόσωπα είναι διαθέσιμα αλλά το πόσα πολιτικά σχέδια. Έτσι, λοιπόν, αυτή τη στιγμή στον ΣΥΡΙΖΑ οι χώροι που διαθέτουν πολιτικές πλατφόρμες εναλλακτικές, στην προσωποκεντρική αντίληψη του Στέφανου Κασσελάκη είναι συγκεκριμένα: Το Δίκτυο του Διονύση Τεμπονέρα που έγκαιρα έχει καταθέσει την πρόταση για «Μέτωπο Δημοκρατίας» το οποίο και… «πρόβαρε» με την γνωστή εκδήλωση στο Θέατρο ΑΛΦΑ. Η τάση των Θ.Θεοχαρόπουλου-Γ.Ραγκούση και Κ.Ζαχαριάδη που προκρίνουν τη μετακίνηση στα «κεντρο-αριστερα». Επίσης, υπάρχει η θέση του Νίκου Παππά που πρεσβεύει το σχέδιο της διεύρυνσης και του μετασχηματισμού του ΣΥΡΙΖΑ.
Από τις προαναφερθέντες χώρους, ο Διονύσης Τεμπονέρας είναι ένα πρόσωπο που εκτός από έτοιμο πολιτικό σχέδιο διαθέτει και την «αίγλη» για να διεκδικήσει την εφαρμογή του. Τόσο για λόγους που έχουν να κάνουν με την πολιτική του συγκρότηση και την πορεία του, όπως και γιατί ο Αλέξης Τσίπρας τον επέλεξε σαν μέλος της κεντρικής ομάδας του κόμματος λίγο πριν την παραίτησή του. Το ερώτημα, όμως, είναι αν η θέσεις του μπορούν να συσπειρώσουν στελέχη από τους υπόλοιπους χώρους.
Η απήχηση του Νίκου Παππά στις τελευταίες εσωκομματικές εκλογές (πήρε 8%) δεν του επιτρέπει να παίξει κεντρικό ρόλο. Δεν του απαγορεύει όμως και να αναζητήσει κάποιο πρόσωπο που να συμφωνεί ήδη ή να «βρίσκει επαφή» με το πολιτικό του σχέδιο και να «μπει μπροστά». Στη βάση αυτή υπάρχουν τουλάχιστον δύο προβεβλημένα στελέχη του κόμματος που θα μπορούσαν να αναδειχθούν. Ένα από αυτά είναι ο πρόεδρος της Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ, Σωκράτης Φάμελλος. Αυτό φυσικά αν ο Νίκος Παππάς δεν επιλέξει για μία ακόμη φορά να στηρίξει τον Στέφανο Κασσελάκη.
Βέβαια διαφαίνεται πως όλες οι πλευρές αντιλαμβάνονται ότι οι ασφυκτικοί χρόνοι και γενικότερα η «πολωμένη» συγκυρία δεν αφήνουν περιθώρια για πολλές υποψηφιότητες. Ως εκ τούτου, είναι εξαιρετικά πιθανόν να εξαντληθούν οι δυνατότητες αναζήτησης ενός και μόνον υποψηφίου. Με ό,τι συμβιβασμούς αυτό απαιτήσει.
