O Αλεξέι Ναβάλνι κρατείτο στη Ρωσία από το Γενάρη του 2021. Από το Μάρτιο του ίδιου έτους έως τα τέλη του 2023 βρισκόταν στην Σωφρονιστική Αποικία FKU Νο. 6. Είναι σε απόσταση περίπου 250 χιλιομέτρων από τη Μόσχα.
Όπως είχε πει ο ίδιος «δεν μπορούσα να φανταστώ ότι ήταν πιθανό να δημιουργηθεί ένα πραγματικό στρατόπεδο συγκέντρωσης τόσο κοντά στη Μόσχα».
Είναι γνωστή και ως IK-6 Μελέχοβο ή σωφρονιστική αποικία Μελέχοβο. Βρίσκεται στα περίχωρα της πόλης Μελέχοβο, στα ανατολικά της Μόσχας και ανήκει στην κατηγορία αποικιών αυστηρού καθεστώτος.
Θα εξηγήσουμε εντός ολίγου τι σημαίνει αυτό.
To αμερικανικό CNN είχε επισκεφτεί την περιοχή και τη φυλακή.
Στις αρχές του 2023 ο Ναβάλνι εξαφανίστηκε από το ΙΚ-6. Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Άντονι Μπλίνκεν είχε γράψει στο X (πρώην Twitter) πως ανησυχεί για το πού βρίσκεται o σφοδρός επικριτής του Βλαντίμιρ Πούτιν, καθώς είχαν ήδη χαθεί τα ίχνη του για τρεις εβδομάδες. Κάλεσε τους Ρώσους για την άμεση απελευθέρωση του.
Στις 25/12 έγινε γνωστό πως είχε μεταφερθεί στην ΙΚ-3, σωφρονιστική αποικία ειδικού καθεστώτος (για τρομοκράτες και δολοφόνους), γνωστή ως «Πολικός Λύκος».
Όπως εξήγησαν αναλυτές, ο στόχος αυτής της αλλαγής ήταν να γίνει η ζωή του ανυπόφορη, αφού και ως κρατούμενος εξακολουθούσε να είναι μεγάλη απειλή για τον Πούτιν.
Τι είναι οι σωφρονιστικές αποικίες της Ρωσίας
Το penal colony που αναφέρεται στα ξένα ειδησεογραφικά μέσα που μετέδωσαν την είδηση του θανάτου του Ναβάλνι είναι τύπος φυλακής του σωφρονιστικού συστήματος της χώρας, γνωστός για τις σκληρές συνθήκες και την καταναγκαστική εργασία.
Είναι ο πιο κοινός τύπος φυλακών στη Ρωσία. Η Ομοσπονδιακής Σωφρονιστική Υπηρεσία (FSIN) της Ρωσίας χειρίζεται περισσότερες από 800 τέτοιες αποικίες σε όλην την χώρα.
Έχουν μακρά και σκοτεινή ιστορία που χρονολογείται από τα Γκούλαγκ, το σύστημα στρατοπέδων καταναγκαστικής εργασίας που χρησιμοποιούσε η Σοβιετική Ένωση και στο οποίο έχασαν τη ζωή τους χιλιάδες Ρώσοι.
Μετά την πτώση της ΕΣΣΔ, τα Γκούλαγκ καταργήθηκαν επίσημα. Στην ουσία, εξελίχθηκαν σε σωφρονιστικές αποικίες, που διακρίνονται σε τέσσερις κύριους τύπους.
- Την αποικία γενικού καθεστώτος (είναι η λιγότερο αυστηρή έκδοση, για κρατούμενους που δεν έχουν διαπράξει μη βίαια εγκλήματα).
- Την αποικία αυστηρού καθεστώτος (είναι για κρατούμενους που έχουν διαπράξει πιο σοβαρά εγκλήματα και οι συνθήκες είναι πιο σκληρές από τις αποικίες του γενικού καθεστώτος).
- Την αποικία ειδικού καθεστώτος (για κρατούμενους που έχουν διαπράξει τα πιο σοβαρά εγκλήματα, όπως φόνο ή τρομοκρατία. Οι συνθήκες σε αυτές τις αποικίες είναι οι πιο σκληρές από όλες).
- Την πολύ αυστηρή αποικία καθεστώτος (υψίστης ασφαλείας, για μικρό αριθμό κρατουμένων που έχουν καταδικαστεί για πολλαπλούς φόνους).
Όλες οι εκδοχές είναι γνωστές για τις δύσκολες συνθήκες (συνωστισμός, κακή υγιεινή, ανεπαρκής τροφή και ιατρική περίθαλψη, βία και κακοποίηση από φρουρούς και άλλους κρατούμενους).
Η καταναγκαστική εργασία είναι κοινό χαρακτηριστικό.
ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΚ-3
Το ΙΚ-3 βρίσκεται στα 1.900 χιλιόμετρα από τη Μόσχα, στην Αυτόνομη Περιφέρεια Γιάμαλο-Νένετς. Είναι στη νοτιοδυτική Σιβηρία και θεωρείται από τις πιο σκληρές φυλακές της χώρας «άμεσος ‘κληρονόμος’ των παραδοσιακών Γκούλαγκ» όπως ανέφερε χαρακτηριστικά το France 24.
Απέχει περίπου 100 χιλιόμετρα από τη Βορκούτα, τα ανθρακωρυχεία της οποίας ήταν Γκούλαγκ.
Εκτός από τη στενή ‘αλυσίδα’ των βόρειων Ουραλίων στα δυτικά, πρόκειται για μια τεράστια, επίπεδη πεδιάδα, που καλύπτεται από εκτεταμένους βάλτους και άγονη τούνδρα. Στα νότια υπάρχει λιμνάζον δάσος και το κλίμα είναι εξαιρετικά ακραίο.
Ο Ναβάλνι είχε αποκαλύψει δια της γνωστής μεθόδου (Χ) ότι η θερμοκρασία στην αυλή του περιπάτου της φυλακής ήταν -32 βαθμούς Κελσίου.
«Μπορείς να περπατήσεις σε αυτήν τη θερμοκρασία για περισσότερη από μισή ώρα, μόνο αν έχεις χρόνο να ‘βγάλεις’ νέα μύτη, νέα αυτιά και νέα δάχτυλα».
Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΙΟΥΜΟΡΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΤΟΥ ΝΑΒΑΛΝΙ
Στις αρχές του Γενάρη, ο Ναβάλνι ανανέωσε το λογαριασμό του στο Χ, λέγοντας πως είναι μια χαρά, έπειτα από την εξοντωτική μεταφορά του, που διήρκεσε 20 ημέρες. Tον είχαν ήδη επισκεφτεί ο δικηγόρος του και υποστηρικτές του.
Φορούσε παλτό από δέρμα προβάτου, γούνινο καπέλο και είχε γένια 20 ημερών «όσες κράτησε η μεταφορά μου. Είμαι ο νέος Άγιος Βασίλης. Δυστυχώς, δεν υπάρχουν ελάφια εδώ που είμαι, αλλά κάτι τεράστια, αφράτα και πολύ όμορφα τσομπανόσκυλα. Και το πιο σημαντικό είναι πως τώρα ζω πάνω από τον Αρκτικό Κύκλο, στο χωριό Χαρπ του Γιάμαλο.
Δεν λέω ho-ho-ho, αλλά λέω oh-oh-oh όταν κοιτώ έξω από το παράθυρο, από όπου μπορώ να δω το βράδυ, μετά το πρωί και μετά το βράδυ ξανά»
«Οι 20 ημέρες της μεταφοράς που ήταν εξοντωτικές, αλλά εξακολουθώ να είμαι σε καλή διάθεση, όπως αρμόζει σε έναν Άγιο Βασίλη»
Με έφεραν εδώ το Σάββατο το βράδυ και με μετέφεραν με τόση προφύλαξη και μέσω μια τόσο περίεργης διαδρομή (Βλαντίμιρ- Μόσχα – Τσελιάμπινσκ – Εκατερίνμπουργκ – Κίροφ – Βορκούτα – Χαρπ) που δεν περίμενα να με βρουν πριν τα μέσα Ιανουαρίου.
Γι’ αυτό εξεπλάγην πολύ όταν άνοιξε η πόρτα του κελιού χθες με τα λόγια: “Ένας δικηγόρος είναι εδώ να σε δει”. Μου είπε ότι με είχατε χάσει και πως κάποιοι από εσάς ανησυχούσαν. Ευχαριστώ πολύ για την υποστήριξή σας!
Δεν μπορώ να σας διασκεδάσω ακόμα με ιστορίες για την εξωτική πολική περιοχή, γιατί δεν έχω δει τίποτα πέραν του κελιού μου. Έξω από το παράθυρο βλέπω μόνο τον φράχτη, που είναι πολύ κοντά.
Πήγα και για ένα περίπατο. Η αυλή είναι ένα διπλανό κελί, λίγο μεγαλύτερο, με χιόνι στο έδαφος. Και είδα μια συνοδεία, όχι όπως στην κεντρική Ρωσία, αλλά όπως στις ταινίες – με πολυβόλα, ζεστά γάντια και μπότες από τσόχα. Είδα και τα ίδια όμορφα αφράτα ποιμενικά σκυλιά.
Όπως και να έχει, μην ανησυχείτε για εμένα. Είμαι απόλυτα ανακουφισμένος που τελικά τα κατάφερα.
Και πάλι ευχαριστώ για την υποστήριξη σας. Καλές γιορτές».
Το τελευταίο post στην πλατφόρμα Χ το έκανε στις 14/2
Έγραψε πως «η αποικία Yamalο αποφάσισε να καταρρίψει το ρεκόρ του Βλαντίμιρ σε δουλοπρέπεια και ικανοποίηση των αρχών της Μόσχας.
Μόλις μου έδωσαν 15 μέρες σε κελί τιμωρίας. Είναι το 4ο κελί τιμωρίας σε λιγότερο από 2 μήνες που είμαι μαζί τους». Ήταν η 24η φορά που μπήκε στην απομόνωση, σε τρία χρόνια. Είχε περάσει σε αυτό το καθεστώς 273 ημέρες, συνολικά.
Ο λόγος της τιμωρίας του (στην απομόνωση) ήταν πως «αρνήθηκε να συστηθεί σύμφωνα με το πρωτόκολλο», όπως είχε διευκρινίσει.
«Η ιδέα ότι ο Πούτιν είναι ικανοποιημένος με το γεγονός ότι με έβαλε σε μια καλύβα στον μακρινό βορρά και ότι δεν βασανίζομαι πλέον στην απομόνωση, ήταν αφελής».
