Νέα Αριστερά για αγρότες: Ο κ. Μητσοτάκης ομολόγησε την ανυπαρξία μακροπρόθεσμης στρατηγικής

Για ένα “σόου” στο οποίο ο πρωθυπουργός “μοίρασε λίγα και αυτονόητα” κάνουν λόγο πηγές της Νέας Αριστεράς, σχολιάζοντας τα μέτρα που εξήγγειλε ο Κυριάκος Μητσοτάκης για τους αγρότες.

Πηγές του κόμματος θέτουν μερικά από τα ζητήματα που δεν έθιξε καν ο κ. Μητσοτάκης κατά την ομιλία του στη Βουλή, ενώ παρατίθενται τέσσερις άξονες ενός στρατηγικού σχεδίου.

“Ο κύριος Μητσοτάκης αναγκάστηκε να έρθει στην βουλή υπό την πίεση των δυναμικών αγροτικών κινητοποιήσεων και την επιμονή της Νέας Αριστεράς να φέρνει ξανά και ξανά την επίκαιρη ερώτηση για την Θεσσαλία. Μόνο που ο πρωθυπουργός επέλεξε να αγνοήσει την Θεσσαλία.

Ο Αλέξης Χαρίτσης ανέδειξε τα μείζονα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι της Θεσσαλίας, κάτοικοι, αγρότες, κτηνοτρόφοι, επαγγελματίες, μετά την καταστροφή που έφερε η κακοκαιρία Daniel. Ο πρόεδρος της Κ.Ο. της Νέας Αριστεράς βρέθηκε στην Θεσσαλία, μίλησε με τους κατοίκους και αυτά που αντίκρυσε και κατήγγειλαν οι πολίτες, απέχουν πολύ από την μαγική εικόνα που παρουσίασε σήμερα ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Ο πρωθυπουργός ήρθε στην βουλή για να επιδοθεί σε ένα σόου, μοιράζοντας λίγα και αυτονόητα στους αγρότες που βρίσκονται στα μπλόκα σε όλη την Ελλάδα με μοναδικό σκοπό να κατευνάσει την δίκαιη οργή τους. Υποτίμησε όμως την Θεσσαλία. Δεν ακούσαμε τίποτα για τους εργαζόμενους σε επιχειρήσεις που καταστράφηκαν στην Θεσσαλία που εδώ και σχεδόν πέντε μήνες βιώνουν την απόλυτη εγκατάλειψη. Δεν ακούσαμε τίποτα για το πως οι άνθρωποι, ειδικά οι νέοι, θα μείνουν στον τόπο τους”, αναφέρουν πηγές της Νέας Αριστεράς.

Και προσθέτουν: “Δεν ακούσαμε τίποτα για το πως δεν θα ερημοποιηθεί ένα μεγάλο μέρος της Θεσσαλίας, εκεί που ήδη κάτοικοι έχουν γίνει εσωτερικοί μετανάστες ή έχουν φύγει στο εξωτερικό. Δεν ακούσαμε ούτε κουβέντα αφού μάλλον δεν αφορά τον κ. Μητσοτάκη και την κυβέρνηση του για την τεράστια επιχείρηση εκποίησης και μεταβίβασης αγροτικής γης με πλειστηριασμούς και επιθετικές εξαγορές. Μια διαδικασία μεταβίβασης περιουσιακών στοιχείων από τα χέρια των τοπικών παραγωγών, των απελπισμένων τοπικών αγροτών, σε επιχειρήσεις, πολλές φορές και του εξωτερικού.

Στην πραγματικότητα ο πρωθυπουργός ομολόγησε την ανυπαρξία μακροπρόθεσμης στρατηγικής, ενός στρατηγικού σχεδίου που θα θωρακίσει την Θεσσαλία μα κυρίως θα στοχεύει στην ανάκαμψη και στην ανάπτυξη της. Ο κ. Μητσοτάκης αγνόησε την ανάγκη για προσαρμογή στις συνθήκες της κλιματικής κρίσης και την πράσινη μετάβαση, ακολουθώντας κατά πόδας την λογική των ευρωπαίων ακραία συντηρητικών και ακροδεξιών πολιτικών. Εξάλλου η στρατηγική για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή θα έπρεπε να ήταν εδώ και περισσότερα από δυόμισι χρόνια τμήμα του Εθνικού Σχεδίου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας. Η κυβέρνηση επέλεξε να μην το κάνει.

Όπως είπε ο Αλέξης Χαρίτσης, η κλιματική κρίση δεν είναι έννοιες αφηρημένες για να τις χρησιμοποιούμε ως δικαιολογίες όταν μας βολεύει, για να καμουφλαριστεί η ανεπάρκεια ή η κατάρρευση του κρατικού μηχανισμού. Είναι μια νέα πραγματικότητα, που απαιτεί εγρήγορση και ολιστική στρατηγική.

Σε αυτό το πλαίσιο ο πρόεδρος της Κ.Ο. της Νέας Αριστεράς παρουσίασε τους τέσσερις άξονες ενός τέτοιου σχεδίου:

• Δημιουργία Φορέα που θα διαβουλευτεί την όποια μελέτη και θα κληθεί να την υλοποιήσει σε βάθος δεκαετίας. Μια νέα διαχειριστική αρχή, η οποία θα υλοποιήσει σε βάθος δεκαετίας τα στάδια και όλα τα έργα τα οποία πρέπει να γίνουν.
• Σχέδιο αποκατάστασης και ένα σχέδιο μετασχηματισμού του σημερινού παραγωγικού υποδείγματος της περιοχής.
• Αποκατάσταση της παραγωγής με ταυτόχρονη ενίσχυση της ανθεκτικότητας των υποδομών. Όχι στην αναθέρμανση σεναρίων φαραωνικών έργων για την περιοχή. Τα έργα υποδομής θα πρέπει να αποκαθιστούν το φυσικό περιβάλλον και να κάνουν παρεμβάσεις στην κλίμακα του ίδιου του τόπου και των φυσικών αντοχών της.
• Οι βραχυπρόθεσμες παρεμβάσεις αποκατάστασης στην περιοχή θα έπρεπε να είναι απολύτως ενταγμένες στον μακροπρόθεσμο σχεδιασμό με στόχο να μείνουν οι άνθρωποι στον τόπο τους. Διατήρηση των ενισχύσεων, με τη μορφή του κοινωνικού μισθού ή επ’ αμοιβή επιμόρφωσης, για νέες καλλιεργητικές μεθόδους, για νέες παραγωγικές δομές και μονάδες”.