Η Ελένα Ακρίτα, με αφορμή κυβερνητική απάντηση σε δική της ερώτηση σε Βουλή, τονίζει ότι αντί για τον ποινικό λαϊκισμό που λανσάρει η κυβέρνηση με την παρέμβαση στους ποινικούς κώδικες, χρειάζεται νομική αναγνώριση της γυναικοκτονίας.
Στις 8 Δεκεμβρίου, η βουλευτής Επικρατείας και Αναπληρώτρια Τομεάρχης Δικαιοσύνης του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Έλενα Ακρίτα, είχε φέρει στη Βουλή τη γυναικοκτονία της 43χρονης στη Σαλαμίνα που δολοφονήθηκε από τον σύντροφό της, μόλις λίγες μέρες αφότου τον είχε καταγγείλει στην Αστυνομία για ενδοοικογενειακή βία και η αστυνομία τον αναζητούσε.
Στην ερώτηση προς τους Υπουργούς Δικαιοσύνης και Προστασίας του Πολίτη, που συνυπέγραφαν άλλοι 23 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, τονίζονταν οι κραυγαλέες ευθύνες των κρατικών αρχών που δεν μερίμνησαν για την προστασία της άτυχης γυναίκας που βρισκόταν σε προφανή κίνδυνο, ενώ θίγονταν και οι γενικότερες ελλείψεις της αστυνομίας στην αντιμετώπιση των περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας και στην προστασία των θυμάτων.
Γινόταν λόγος επίσης για την επίμονη άρνηση της κυβέρνησης στη νομική αναγνώριση του όρου γυναικοκτονία, κατηγορία ενός ολοένα και συχνότερου εγκλήματος με συγκεκριμένα έμφυλα χαρακτηριστικά.
Στην απάντησή του, το Υπουργείο Δικαιοσύνης επέλεξε να αναφερθεί στις νομοθετικές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης για τη γενικότερη αυστηροποίηση των ποινών για τις δολοφονίες και τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας και αξιοπρέπειας.
Είναι ωστόσο μάλλον αμφίβολο ότι οι γυναικοκτονίες θα εκλείψουν επειδή πλέον τιμωρούνται αυστηρότερα οι ανθρωποκτονίες από πρόθεση. Αντίθετα, η νομική αναγνώριση των γυναικοκτονιών ως ξεχωριστό αδίκημα του Ποινικού Κώδικα θα βοηθούσε στην ορατότητα και στην κοινωνική ευαισθητοποίηση για την ακραία έμφυλη ενδοοικογενειακή βία και θα συνέβαλλε στη σταδιακή αλλαγή συνειδήσεων, αντιλήψεων και συμπεριφορών από όλους: κρατικές αρχές, αστυνομικούς και πολίτες στις γειτονιές και στο οικογενειακό τους περιβάλλον, ώστε να περιοριστεί όσο γίνεται το φαινόμενο.
Ο Υπουργός Δικαιοσύνης αναφέρεται και στο προσεχές νομοσχέδιο για τις νέες (για 6η φορά!) παρεμβάσεις στον Ποινικό Κώδικα και τον εκσυγχρονισμό του νομοθετικού πλαισίου για την ενδοοικογενειακή βία.
Είναι κρίμα που πρέπει να συζητηθεί μια ελλιπέστατη αλλαγή της σχετικής νομοθεσίας σε ένα οπισθοδρομικό νομοσχέδιο-σκούπα, με ακραίες προβλέψεις ποινικού λαϊκισμού που θα πολλαπλασιάσουν τον πληθυσμό των ήδη ασφυκτικά γεμάτων φυλακών της χώρας, ακόμα και των φυλακών ανηλίκων.
