Την απόφαση αφαίρεσης της ροζ σημαίας από το προξενείο της χώρας μας στη Νέα Υόρκη επέκρινε η βουλεύτρια του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, τομεάρχισσα Εξωτερικών Ρένα Δούρου.
“Μάθαμε χθες την απόφασή σας να κατέβει ένα έκθεμα σε έκθεση στο Γενικό Προξενείο της χώρας μας στη Νέα Υόρκη. Μια έκθεση για την έμφυλη βία και τις γυναικοκτονίες. Δώσατε εντολή να κατέβει η Ροζ ελληνική σημαία“, υπογράμμισε η Ρένα Δούρου στον απόηχο της απόφασης Γεραπετρίτη κατά την κλειστή συνεδρίαση της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής και συνέχισε:
“Και αυτό είναι θλιβερό και απαράδεκτο μαζί γιατί δεν επρόκειτο για ένα τυχαίο έκθεμα. Πρόκειται για την έκθεση της Τζόρτζια Λάλε με το έργο «Ενοχή της Γειτονιάς». Και όπως εξηγούν οι διοργανωτές της έκθεσης, το έργο αυτό, η ροζ ελληνική σημαία έγινε από σεντόνια δωρεά γυναικών που ζουν στη χώρα μας. Και, όπως σημειώνουν οι διοργανωτές της Έκθεσης: “Αυτές οι γυναίκες έχουν φαινομενικά λίγα κοινά πράγματα, αλλά όλες έχουν ξαπλώσει σε αυτά τα σεντόνια απελπισμένες και φοβισμένες”. Κύριε υπουργέ των Εξωτερικών η απόφασή σας να κατέβει ο συγκεκριμένος πίνακας, με τον συγκεκριμένο συμβολισμό είναι θλιβερή και ανάρμοστη.
Είναι θλιβερή γιατί στέλνει τραγικά λάθος μήνυμα σε μια περίοδο που η έμφυλη βία θερίζει, που οι γυναικοκτονίες κοντεύουν να γίνουν καθημερινό φαινόμενο, ενώ η κυβέρνησή σας αρνείται ακόμη και το πιο αυτονόητο, την νομική καθιέρωση το όρου “γυναικοκτονία”.
Η απόφασή σας όμως είναι και ανάρμοστη και με λύπη το λέω κε υπουργέ, γιατί ειδικά εσείς εκπροσωπείτε την πατρίδα μας στο εξωτερικό. Και το μήνυμα της απόσυρσης ενός έργου τέχνης με βαθύ ουμανιστικό μήνυμα κατά της βίας σε βάρος των γυναικών, αμαυρώνει την εικόνα της χώρας στο εξωτερικό. Η απόφασή σας είναι απόφαση – κόλαφος για την Τέχνη και για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Είναι απόφαση ευθυγράμμισης με την ακροδεξιά. Είναι απόφαση υπακοής στο μαύρο. Υπακούσατε στη δήθεν ιερή οργή του εκπροσώπου μίας από τις εκφάνσεις του μαύρου που δυστυχώς βρίσκονται ξανά εντός της Βουλής. Εμείς κε υπουργέ παραμένουμε σταθερά υπέρ της ελεύθερης έκφρασης της τέχνης, υπέρ του ροζ, υπέρ των φωνών των γυναικών, κατά της βίας, κατά του μαύρου, κατά της ακροδεξιάς”, καταλήγει η ίδια.
