Ο άνθρωπος που έγινε «ο πρώτος μαύρος ήρωας της μεγάλης οθόνης» δεν ζει πια ανάμεσα μας. Ο «Τζον Σαφτ», κατά κόσμον Ρίτσαρντ Ράουντρι πέθανε, σε ηλικία 81 ετών.
Όπως γράφει το Hollywood Reporter, ο Shaft ήταν ένας από τους πρώτους μαύρους χαρακτήρες της μεγάλης οθόνης που ανήκε στον εαυτό του και δεν υποκλίνονταν σε κανέναν, ανεξάρτητα από το χρώμα του δέρματος.
«Τα παιδιά από το γκέτο της Νέας Υόρκης πήγαιναν στο κέντρο της πόλης για να δουν τον ήρωα τους, έναν μαύρο άνδρα που εμφανιζόταν στην οθόνη για τον οποίον δεν ντρέπονταν».
Το 1993 είχε διαγνωστεί με καρκίνο του μαστού.
Υποβλήθηκε σε διπλή μαστεκτομή και χημειοθεραπεία. Τέσσερα χρόνια μετά, είχε πει πως «ο καρκίνος του μαστού δεν έχει φύλο. Και την ίδια ώρα, οι άνδρες έχουμε αυτήν την ‘καμαρωτή’ στάση για τα θέματα υγείας. Πήρα τόσα θετικά σχόλια, επειδή μίλησα για αυτό το θέμα. Είμαι επιζήσας».
Ακολούθησε η διάγνωση με καρκίνο στο πάγκρεας, που τελικά τον ‘νίκησε’ σήμερα -ανήμερα της Παγκόσμιας Ημέρας Καρκίνου του Μαστού.
«ΠΟΙΟΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ;»
Όπως διαβάσατε ήδη, ο Ράουντρι έγινε γνωστός ως ο «πρώτος μαύρος action hero» υποδυόμενος τον Τζον Σαφτ στην ομώνυμη ταινία που προβλήθηκε το 1971, αλλά και στις 4 που ακολούθησαν έως το 2019.
Για αυτό το ρόλο ήταν υποψήφιος για τη Χρυσή Σφαίρα Νέου Σταρ της Χρονιάς, το 1972.
Ο ίδιος ρόλος ‘δημιούργησε’ το κινηματογραφικό είδος που το 1974 ονομάστηκε Blaxploitation: έχει για πρωταγωνιστές Αφροαμερικανούς που υποδύονται στερεοτυπικές ιδιότητες της εποχής (ανθρώπους του υπόκοσμου) ή είναι ντετέκτιβ και τα βάζουν με το κατεστημένο και τα εγκλήματα λευκών.
Η ταινία ήταν βασισμένη σε μυθιστόρημα του ‘70, όπου ο ήρωας ήταν λευκός. Ο σκηνοθέτης όμως, επέμεινε να περάσει από audition τον Ράουντρι. Τον είχε εντοπίσει σε μια audition που ήταν ανοιχτή για το κοινό.
Σε συνέντευξη που έδωσε ο ίδιος ο Ράουντρι στους New York Times, το 2019, είχε ερωτηθεί σχετικά με τον όρο Blaxploitation. Είχε απαντήσει πως «είχα το προνόμιο να συνεργαστώ με τον πιο αριστοκρατικό τζέντλεμαν που ίσως γνώρισα ποτέ στη βιομηχανία, τον Γκόρντον Παρκς (σκηνοθέτης του Shaft, μεταξύ πολλών άλλων).
Αυτή η λέξη, το ‘εκμετάλλευση’ δεν έχει καμία σχέση με τον Παρκς, ο οποίος είναι ο πραγματικός Shaft. Πάντα τη θεωρούσα αρνητική. Ποιος γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης;
Την ίδια ώρα, έδωσε δουλειά σε πολλούς ανθρώπους. Έδωσε σε πολλούς ανθρώπους να εισέλθουν στην επιχείρηση, συμπεριλαμβανομένων πολλών από τους σημερινούς παραγωγούς και σκηνοθέτες μας. Έτσι, το βλέπω ως κάτι θετικό».
ΕΣΩΣΕ ΕΝΑ ΣΤΟΥΝΤΙΟ ΑΠΟ ΤΗ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ
Ο γεννημένος τον Ιούλιο του 1942, στη Νέα Υόρκη, Ράουντρι είχε εγκαταλείψει το κολέγιο (είχε εξασφαλίσει πλήρη υποτροφία, ως παίκτης του football) για να ασχοληθεί με την υποκριτική. Άρχισε αυτήν τη διαδρομή από το μόντελινγκ, το 1963.
Η επιτυχία του ήταν τέτοια που προσελήφθη από ουκ ολίγες μεγάλες εταιρίες, για τις διαφημίσεις τους. Όταν πήρε το ρόλο του Shaft, ήταν 28 ετών. Η παραγωγή του MGM κέρδισε 12 εκατομμύρια δολάρια σε πωλήσεις εισιτηρίων. Η παραγωγή είχε στοιχίσει 500.000 δολάρια. Η επιτυχία αυτής της ταινίας ‘έσωσε’ το στούντιο από τη χρεοκοπία.
Στη φιλμογραφία του Ράουντρι υπάρχει ο πρωταγωνιστικός ρόλος στην ταινία καταστροφών «Earthquake», η συνύπαρξη του με τον Πίτερ Ο’ Τουλ στο «Man Friday», με τον Μπαρτ Ρέινολντς στο City Heat, ο ρόλος του δύσμοιρος ντετέκτιβ στην ταινία του Λάρι Κοέν «Q – The Winged Serpent», αλλά και τηλεοπτικές παρουσίες σε τεράστιες επιτυχίες όπως το «Roots», το «Magnum P.I». και το «The Love Boat».
Είχε πει πως ήταν πιο περήφανος για τη δουλειά του στο Once Upon a Time … When We Were Colored (1996), με πρωταγωνίστρια μια οικογένεια Μαύρων Μισισιπή που αντιμετωπίζει την ανισότητα στο νότο. Ο πατέρας του, που είχε γίνει διάκονος της Πεντηκοστής, είχε αρνηθεί να δει τις δουλειές του γιου του, έως αυτήν.
Είχε παντρευτεί δυο φορές. Άλλες τόσες χώρισε. Ήταν πατέρας πέντε παιδιών.
